niderlandzko » niemiecki

kan <kan|nen> [kɑn] RZ. r.ż.

2. kan (oosterse titel):

kan
Khan r.m.

kaak <kaken> [kak] RZ. r.ż.

1. kaak (boven-, onderkaak):

Kiefer r.m.

2. kaak (wang):

Wange r.ż.
Backe r.ż.

3. kaak (strafwerktuig):

Pranger r.m.

kaal <kale, kaler, kaalst> [kal] PRZYM.

2. kaal (geplukt):

4. kaal (ontbladerd):

5. kaal (onbegroeid):

kaap <kapen> [kap] RZ. r.ż.

kant <kant|en> [kɑnt] RZ. r.m.

1. kant (weefsel):

Spitze r.ż.
Spitzen l.mn.

5. kant (smalle zijvlak):

Schmalseite r.ż.

6. kant (plaats waar twee vlakken samenkomen):

Kante r.ż.
Rand r.m.

8. kant (plaatsbepaling m.b.t. een scheidslijn):

Seite r.ż.

9. kant (deel, uiteinde van een gebied, lichaam):

Seite r.ż.

10. kant (helft van het lichaam):

Seite r.ż.

ka·no <kano|'s> [kano] RZ. r.m.

Kanu r.n.

kak [kɑk] RZ. r.m. geen l.mn. (poep)

ka·ki2 [kaki, keki] PRZYM.

kalk [kɑlk] RZ. r.m. geen l.mn.

kaf [kɑf] RZ. r.n. geen l.mn.

1. kaf (hulzen van korenaren):

kaf
Spreu r.ż.

2. kaf (doppen):

kaf
Hülse r.ż.

kap <kap|pen> [kɑp] RZ. r.ż.

2. kap (monnikspij):

kap
Kutte r.ż.

3. kap (dak: van huis):

kap
Dachstuhl r.m.

4. kap (lampenkap):

kap
Schirm r.m.
kap

5. kap (broodkorst):

kap
Kante r.ż.

6. kap (koker van laars):

kap
Schaft r.m.

7. kap (motorkap):

kap
Haube r.ż.
kap
Motorhaube r.ż.

kar <kar|ren> [kɑr] RZ. r.ż.

kas <kas|sen> [kɑs] RZ. r.ż.

1. kas (glasopstand):

kas
Kalthaus r.n.
Warmhaus r.n.

4. kas:

Höhle r.ż.
Fassung r.ż.

ka·de <kade|n, kade|s> [kadə] RZ. r.ż.

kaft <kaft|en> [kɑft] RZ. r.n. of r.m. of r.ż.

1. kaft (omslag):

Umschlag r.m.

2. kaft (beschermend papier):

Umschlag r.m.
Schutzhülle r.ż.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski