Tłumaczenia dla hasła „reisn“ w niemiecko » polski słowniku

re̱i̱sen [ˈraɪzən] CZ. cz. nieprzech. +sein

reisen

podróżować

nach Hamburg/in die Schweiz reisen

jechać [f. dk. wy‑] do Hamburga/Szwajcarii

zu Verwandten reisen

wyjechać do krewnych

weit gereist sein

wiele podróżować

geschäftlich reisen

podróżować w interesach

das Reisen

podróżowanie r.n.

re̱i̱fen [ˈraɪfən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. reifen a. fig (Frucht, Person):

reifen

dojrzewać [f. dk. dojrzeć]

gereift (Frucht, Gemüse)

dojrzały

2. reifen podn.:

die Erfahrungen ließen ihn reifen

te doświadczenia ntpl pozwoliły mu dojrzeć [lub wydorośleć]

3. reifen (sich entwickeln):

der Gedanke reifte zum Plan

z tej myśli powstał plan r.m.

I . re̱i̱men CZ. cz. nieprzech.

reimen

rymować [f. dk. z‑]

II . re̱i̱men CZ. cz. zwr.

sich mit etw [o. auf etw B. ] reimen

rymować [f. dk. z‑] się [z czymś]

„fein“ reimt sich auf „klein“

„fein” rymuje się z „klein”

I . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. reißen:

reißen (einreißen) (Papier, Stoff)

drzeć [f. dk. po‑] się

2. reißen:

reißen (zerreißen) (Faden)

rwać [f. dk. ze‑] się

wenn alle Stricke reißen pot.

w najgorszym razie

wenn alle Stricke reißen pot.

gdy wszystko zawiedzie

II . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] CZ. cz. przech.

1. reißen (zerreißen):

reißen Stoff, Karton

rozrywać [f. dk. rozerwać]

er riss den Brief in Stücke

podarł list na kawałki

etw in Fetzen reißen

porwać coś w [lub na] strzępy

die Familie wurde auseinander gerissen

rodzinę rozdzielono

2. reißen (wegreißen):

jdm etw aus den Händen reißen

wyrywać [f. dk. wyrwać] komuś coś z rąk

ihr wurde die Tasche aus der Hand gerissen

wyrwano jej torebkę z ręki

aus dem Zusammenhang gerissen fig

wyrwany z kontekstu fig

jdn aus seinen Gedanken reißen fig

wyrwać kogoś z zamyślenia fig

er wurde aus dem Schlaf gerissen fig

wyrwano go ze snu fig

3. reißen (umstoßen, schieben):

jdn zu Boden reißen

powalać [f. dk. powalić] kogoś na ziemię

jdn [mit sich] in den Abgrund reißen

pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaść

jdn ins Verderben reißen fig

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] kogoś do zguby

ein Bild von der Wand reißen

zrywać [f. dk. zerwać] obraz ze ściany

er riss den Wagen nach links

gwałtownie skręcił w lewo

hin und her gerissen sein [o. werden]

być rozdartym [pomiędzy dwiema możliwościami]

4. reißen (hineinreißen):

er hat mir ein Loch in die Hose gerissen

zrobił mi dziurę w spodniach

5. reißen (gewaltsam übernehmen):

an sich B. reißen Herrschaft

zagarniać [f. dk. zagarnąć]

die Macht an sich reißen

przywłaszczać [f. dk. przywłaszczyć] sobie władzę

das Gespräch an sich reißen fig

nie dopuszczać [f. dk. dopuścić] rozmówców do głosu

6. reißen SPORT (Leichtathletik):

die Latte reißen

zrzucić poprzeczkę

(Schwerathletik) der Weltrekord im Reißen

rekord r.m. świata w rwaniu

7. reißen (töten):

reißen

rozszarpywać [f. dk. rozszarpać]

die Wölfe haben ein Schaf gerissen

wilki r.m. l.mn. rozszarpały owcę

III . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] CZ. cz. zwr.

1. reißen pot. (sich intensiv bemühen):

sich um jdn reißen

szaleć za kimś pot.

sich um etw reißen

zabijać się o coś fig pot.

sie rissen sich um die Wohnung

wydzierali sobie mieszkanie fig pot.

2. reißen (sich befreien):

reißen

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

sie riss sich aus seiner Umarmung

wyrwała się z jego objęć

I . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] CZ. cz. nieprzech. +sein (auf einem Pferd)

reiten

jeździć konno

im Trab/Galopp reiten

jechać kłusem/galopem

im Schritt reiten

jechać stępa

auf einer Stute reiten

jeździć na klaczy

geritten kommen

przyjechać konno

auf einem Besen reiten fig

latać na miotle fig

II . re̱i̱ten <reitet, ritt, geritten> [ˈraɪtən] CZ. cz. przech.

reiten

dosiadać

sie reitet eine Stute

[ona] dosiada klaczy

I . re̱i̱zen [ˈraɪtsən] CZ. cz. przech.

1. reizen (provozieren):

reizen

prowokować [f. dk. s‑]

reizen

pobudzać [f. dk. pobudzić]

reizen Tiere

drażnić

jdn reizen etw zu tun

prowokować kogoś do zrobienia czegoś

jdn bis zur Weißglut [o. bis aufs Blut] reizen

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] kogoś do wściekłości [lub szału]

2. reizen (angreifen):

reizen Augen, Schleimhäute

podrażniać [f. dk. podrażnić]

3. reizen:

reizen (verlocken)

nęcić

reizen (Buch)

ciekawić

reizen (Aufgabe, Kreuzworträtsel)

stymulować

reizen Angebot

kusić

es reizt mich etw zu tun

mam chęć coś zrobić

das kann mich nicht reizen

to mnie nie podnieca

England reizt mich nicht

nie ciągnie mnie do Anglii

II . re̱i̱zen [ˈraɪtsən] CZ. cz. nieprzech.

1. reizen (herausfordern):

zum Lachen reizen

pobudzać [f. dk. pobudzić] do śmiechu

zum Weinen reizen

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] do płaczu

2. reizen SPIEL (beim Kartenspiel):

reizen

licytować [f. dk. z‑]

Zobacz też gereizt

I . gere̱i̱zt [gə​ˈraɪtst] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gereizt pp von reizen

II . gere̱i̱zt [gə​ˈraɪtst] PRZYM. (verärgert)

gereizt Person, Ton

rozdrażniony

gereizt Atmosphäre

nerwowy

es herrschte eine sehr gereizte Stimmung

panowała bardzo nerwowa atmosfera r.ż.

III . gere̱i̱zt [gə​ˈraɪtst] PRZYSŁ. (nervös)

gereizt reagieren

nerwowo

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] CZ. cz. przech.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [f. dk. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [f. dk. wytrzeć] do sucha

sich C. die Augen reiben a. fig

przecierać [f. dk. przetrzeć] oczy a. fig

sich C. die Hände reiben a. fig

zacierać [f. dk. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich C.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [f. dk. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [f. dk. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [f. dk. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [f. dk. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich C. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [f. dk. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [f. dk. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty r.m. l.mn. obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] CZ. cz. zwr.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [f. dk. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [f. dk. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [f. dk. natknąć]

Zobacz też gerieben

I . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gerieben pp von reiben

II . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] PRZYM. pot.

gerieben Bursche:

gerieben

szczwany pot.

I . re̱i̱hen [ˈraɪən] CZ. cz. przech.

Perlen auf eine Schnur reihen

nawlekać [f. dk. nawlec] perły na sznurek

etw an etw reihen

uszeregować coś obok czegoś

II . re̱i̱hen [ˈraɪən] CZ. cz. zwr.

sich an etw B. reihen

ustawiać [f. dk. ustawić] się w szeregu za czymś

Fahrzeug reiht sich an Fahrzeug, ein Fahrzeug reiht sich an das andere

pojazdy r.m. l.mn. ustawiają się jeden za drugim

ein Misserfolg reihte sich an den anderen

porażki r.ż. l.mn. następowały jedna po drugiej

Re̱i̱se <‑, ‑n> [ˈraɪzə] RZ. r.ż.

Reise

podróż r.ż.

eine Reise machen

odbywać [f. dk. odbyć] podróż

gute Reise!

szczęśliwej podróży!

wohin geht die Reise?

jaki jest cel tej podróży?

wohin geht die Reise? (sich weiterentwickeln) fig

dokąd to zmierza? fig

eine Reise nach Warschau/ins Ausland

podróż [lub wycieczka r.ż. ] do Warszawy/za granicę

zwroty:

auf Reisen sein

być w podróży

auf Reisen gehen

udawać [f. dk. udać] się w podróż

wenn einer eine Reise tut, so kann er was erzählen

kto się po świecie włóczy, wiele się rozumu nauczy przysł.

wenn einer eine Reise tut, so kann er was erzählen

podróże kształcą

die letzte Reise antreten podn.

udać się w ostatnią podróż podn.

I . re̱i̱ch [raɪç] PRZYM.

1. reich (wohlhabend):

reich Mensch, Stadt

bogaty

aus reichem Haus

z bogatego domu

2. reich (prächtig):

reich Ornamentik

okazały

3. reich (erträglich):

reich Quellen

pokaźny

eine reiche Ernte

urodzaj r.m.

ein reiches Mahl

obfity posiłek r.m.

ein reicher Erfahrungsschatz

bogate doświadczenie r.n.

4. reich (vielfältig):

reich Auswahl

duży

reich Auswahl

bogaty

5. reich (viel enthaltend):

reich an Fischen/Bodenschätzen

obfitujący w ryby/bogactwa naturalne

Möhren sind reich an Vitamin A

marchew [f. dk. f] jest bogata w witaminę A

reich an Erfahrungen sein

być bogatym w doświadczenia

II . re̱i̱ch [raɪç] PRZYSŁ.

1. reich (großzügig):

reich beschenken

hojnie

reich erben

odziedziczyć znaczny majątek

reich heiraten

żenić [f. dk. o‑] się bogato

reich machen

[wz]bogacić

reich werden

[wz]bogacić się

2. reich (prächtig):

reich

okazale

reich geschmückt

bogato ozdobiony

3. reich (erträglich):

in reichem Maße

w znacznej mierze

reisig PRZYSŁ.

Hasło od użytkownika

reisig hist

konno