W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „uitkeringen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

mịt|bringen: czasownik przechodni
berịngen: czasownik przechodni
umrịngen: czasownik przechodni
entrịngen: czasownik przechodni
ụm|bringen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
e̱i̱n|bringen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
E̱i̱ndringen: rzeczownik
Lo̱thringen: rzeczownik
ụm|springen: czasownik nieprzechodni
e̱i̱n|dringen: czasownik nieprzechodni
ạb|ringen: czasownik przechodni
errịngen: czasownik przechodni
sprịngen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
ạn|bringen: czasownik przechodni
erbrịngen: czasownik przechodni
zu̱|bringen: czasownik przechodni
ạb|bringen: czasownik przechodni
Thü̱ringen: rzeczownik
ạn|springen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
an|dringen: czasownik

Widzisz podobne wyniki: mitbringen , eindringen , umspringen , Lothringen , Eindringen , einbringen , umbringen , entringen , umringen , beringen , herbringen , ausbringen , abspringen , wegbringen , verbringen , darbringen , beibringen , auswringen , aufbringen , anspringen , Thüringen , abbringen , andringen , zubringen , erbringen , anbringen , springen , erringen i abringen

mịt|bringen CZ. cz. przech. irr

1. mitbringen (besorgen):

przynosić [f. dk. przynieść] ze sobą

ich habe euch etwas mitgebracht

coś wam przyniosłem

sollen wir den Nachbarn ein Andenken mitbringen?

czy mamy przywieźć sąsiadom jakąś pamiątkę?

soll ich dir etwas aus der Stadt mitbringen?

czy mam tobie coś przynieść z miasta?

ihr habt schönes Wetter mitgebracht

przywieźliście ze sobą piękną pogodę

2. mitbringen (begleitet werden von):

przyprowadzić ze sobą

darf ich noch jemanden mitbringen?

czy mogę jeszcze kogoś ze sobą przyprowadzić?

ich möchte dich zu meinen Eltern mitbringen

chciałbym ciebie wziąć do moich rodziców

3. mitbringen (aufweisen):

mitbringen Erfahrungen, Wissen

für diesen Job muss man viel Idealismus mitbringen

do tej pracy potrzeba wiele idealizmu

berịngen* CZ. cz. przech.

obrączkować [f. dk. za‑]

umrịngen* CZ. cz. przech.

otaczać [f. dk. otoczyć]

obstępować [f. dk. obstąpić]

entrịngen* CZ. cz. przech. irr podn.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

I . ụm|bringen CZ. cz. przech. irr

1. umbringen (töten):

zabijać [f. dk. zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał r.m. daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um pot.

ta robota r.ż. kiedyś mnie wykończy pot.

II . ụm|bringen CZ. cz. zwr. irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

popełniać samobójstwo

2. umbringen pot. (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [f. dk. przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny

I . e̱i̱n|bringen CZ. cz. przech. irr

1. einbringen (eintragen) Gewinn, Zinsen, Werte:

[jdm] etw einbringen

coś [komuś] przynosić [f. dk. przynieść]

das wird ihm viel Erfahrung einbringen

zdobędzie przez to duże doświadczenie

das bringt nichts ein

to nie przyniesie żadnego zysku

2. einbringen (beitragen):

einbringen Kapital, Know-how

wnosić [f. dk. wnieść]

sie hat 20.000 Euro in die Firma eingebracht

wniosła do firmy kapitał o wartości 20 000 euro

er brachte viele Ideen in das Projekt ein

wniósł wiele pomysłów do tego projektu

ethische Werte einbringen

wnosić wartości etyczne

3. einbringen (einfahren):

einbringen Ernte

einbringen Ernte

4. einbringen (vorschlagen) Gesetz, Antrag:

etw im Parlament einbringen

wnieść coś w parlamencie

5. einbringen (wettmachen):

einbringen Zeit

nadrabiać [f. dk. nadrobić]

Verluste [wieder] einbringen

powetować straty

II . e̱i̱n|bringen CZ. cz. zwr. irr

sich [bei etw/in etw B.] einbringen

wnosić [f. dk. wnieść] swój wkład [do czegoś]

sich in die Diskussion einbringen

włączyć się do dyskusji

E̱i̱ndringen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

wtargnięcie r.n.

gewaltsames Eindringen

gwałtowne wtargnięcie

Lo̱thringen <‑s, bez l.mn. > [ˈloːtrɪŋən] RZ. r.n.

Lotaryngia r.ż.

ụm|springen [ˈʊmʃprɪŋən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. umspringen:

umspringen (plötzlich wechseln) (Wind)

zmieniać [f. dk. zmienić] kierunek

auf Nordwest umspringen

zmienić kierunek na północno-zachodni

2. umspringen:

umspringen (umschalten) (Anzeige)

zmieniać [f. dk. zmienić] się

von Gelb auf Rot umspringen (Ampel)

przełączyć się z żółtego na czerwone [światło]

3. umspringen pej. (verfahren):

mit jdm grob umspringen

traktować [f. dk. po‑] kogoś obcesowo

so kannst du nicht mit ihr umspringen

nie możesz jej tak traktować

e̱i̱n|dringen [ˈaɪndrɪŋən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. eindringen (ohne Erlaubnis):

in etw B. eindringen (Einbrecher)

wdzierać [f. dk. wedrzeć] się do czegoś

in etw B. eindringen (Truppen, Wasser)

wtargnąć do czegoś

in den Tunnel ist Grundwasser eingedrungen

do tunelu przeniknęły wody r.ż. l.mn. gruntowe

2. eindringen fig (sich einarbeiten):

in die Materie eindringen

wnikać [f. dk. wniknąć] w materię

3. eindringen WOJSK. (bestürmen):

[mit etw] auf jdn eindringen

zaatakować kogoś [czymś]

mit Fäusten/einem Messer auf jdn eindringen

zaatakować kogoś pięściami/nożem

sie drangen mit Fragen auf mich ein fig

spuścili na mnie grad pytań fig

ạb|ringen CZ. cz. przech. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

wymuszać [f. dk. wymusić]

sich C. ein Lächeln abringen

zmuszać [f. dk. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [f. dk. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

errịngen* CZ. cz. przech. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [f. dk. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [f. dk. zdobyć]

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [f. dk. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [f. dk. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [f. dk. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [f. dk. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [f. dk. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [f. dk. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [f. dk. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INF.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

rzucać [f. dk. rzucić] się pot.

skakać pot.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, poł. niem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pot.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pot.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [f. dk. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw B. springen (Zeiger)

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła l.mn. zmieniły się na zielone pot.

aus den Gleisen springen

der springende Punkt pot.

sedno r.n. sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. przech. +haben o sein

springen SPORT:

springen vier Meter

skakać [f. dk. skoczyć]

einen Salto springen

robić [f. dk. z‑] salto

zwroty:

etw [für jdn] springen lassen pot.

stawiać [f. dk. postawić] coś [komuś] pot.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pot.

fundować [f. dk. za‑] komuś kolejkę piwa pot.

ạn|bringen CZ. cz. przech. irr

1. anbringen pot. (herbringen):

przynosić [f. dk. przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw C.] anbringen

przymocowywać [f. dk. przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [f. dk. powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [f. dk. podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [f. dk. przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [f. dk. złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [f. dk. wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [f. dk. wyrazić]

erbrịngen* [ɛɐ̯ˈbrɪŋən] CZ. cz. przech. irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

erbringen Kaution

wpłacać [f. dk. wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [f. dk. dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [f. dk. przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [f. dk. wykazać]

4. erbringen PR.:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [f. dk. dowieść] czegoś

zu̱|bringen CZ. cz. przech. irr

1. zubringen (verbringen):

eine Nacht im Freien zubringen

spędzić noc pod gołym niebem

2. zubringen pot. → zubekommen

Zobacz też zubekommen

zu̱|bekommen* CZ. cz. przech. irr pot.

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [f. dk. zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [f. dk. zapiąć] [z trudem]

ạb|bringen CZ. cz. przech. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [f. dk. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [f. dk. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [f. dk. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

Thü̱ringen <‑s, bez l.mn. > [ˈtyːrɪŋən] RZ. r.n.

Turyngia r.ż.

I . ạn|springen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anspringen (in Gang kommen):

[schwer] anspringen (Fahrzeug, Motor)

[ciężko] zapalać

2. anspringen pot. (reagieren):

auf etw B. anspringen

przystawać [f. dk. przystać] na coś

sie sprang auf den Vorschlag an

[ona] przystała na propozycję

II . ạn|springen CZ. cz. przech. irr (anfallen)

jdn anspringen (Raubtier)

naskakiwać [f. dk. naskoczyć] na kogoś

jdn anspringen (Hund)

skakać [f. dk. skoczyć] na kogoś

an|dringen CZ.

Hasło od użytkownika

- Opracuj hasło na nowo
- Zgłoś do usunięcia

andringen gegen jdn cz. nieprzech. podn.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn cz. nieprzech. podn.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an przykł.

wroga armia natarła na miasto

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski