Tłumaczenia dla hasła „geträller“ w niemiecko » polski słowniku

I . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

getragen pp von tragen

II . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] PRZYM.

getragen Melodie

miarowy

getragen Rhythmus

umiarkowany

Zobacz też tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. przech.

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

nosić

tragen Last

dźwigać

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich C. tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

tragen

zawierać

der Brief trägt seine Unterschrift

list r.m. zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

wydać

der Baum trägt Früchte

drzewo r.n. wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [f. dk. ponieść]

tragen Leid

znosić

tragen Kreuz

dźwigać fig

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [f. dk. wesprzeć] związek

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [f. dk. za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw C. [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

getra̱u̱en* CZ. cz. zwr.

getrauen

odważać [f. dk. odważyć] się

getrauen

ośmielać [f. dk. ośmielić] się

sich getrauen etw zu tun

ośmielić się coś zrobić

ich getraue mich dazu nicht

nie odważę się na to

ich getraue mich nicht mehr Gehalt zu fordern

nie odważę się zażądać większej pensji

Getrạmpel <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. a. pej. pot.

Getrampel

tupanie r.n.

Getrampel

tupot r.m.

Getrạppel <‑s, bez l.mn. > [gə​ˈtrapəl] RZ. r.n.

Getrappel (von Schritten)

tupot r.m.

Getrappel (von Hufen)

tętent r.m.

emsiges Getrappel war auf den Fluren zu hören

pospieszny tupot r.m. dał się słyszeć na korytarzach

getre̱ten CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getreten pp von treten

Zobacz też treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [f. dk. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [f. dk. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [f. dk. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich C. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw B. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw B. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw B. treten Tür

przechodzić [f. dk. przejść] przez coś

über etw B. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka r.ż. wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [f. dk. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [f. dk. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [f. dk. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [f. dk. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [f. dk. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw B. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [f. dk. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [f. dk. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

getro̱gen [gə​ˈtroːgən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getrogen pp von trügen

Zobacz też trügen

I . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] CZ. cz. przech.

trügen

zwodzić [f. dk. zwieść]

trügen

mylić [f. dk. z‑]

wenn mich nicht alles trügt

jeśli się nie mylę

II . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] CZ. cz. nieprzech.

der Schein trügt

pozory mylą

getri̱e̱ben [gə​ˈtriːbən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getrieben pp von treiben

Zobacz też treiben

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. przech.

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [f. dk. rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [f. dk. napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

prowadzić

Spionage treiben

zajmować się

Missbrauch mit etw C. treiben

nadużywać [f. dk. nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug pot.

on robi tylko głupoty

4. treiben BOT.:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [f. dk. puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [f. dk. wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

treiben

skłaniać

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben SPORT:

treiben

uprawiać

7. treiben (hineinschlagen):

treiben

wbijać [f. dk. wbić]

treiben Tunnel

drążyć [f. dk. wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

zwroty:

es zu toll treiben pot.

posuwać [f. dk. posunąć] się za daleko pot.

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] pot.

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [f. dk. po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT. (Pflanze):

treiben

puszczać [f. dk. puścić] pąki

3. treiben +haben pot.:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [f. dk. po‑] moczopędnie

zwroty:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

I . getrọffen [gə​ˈtrɔfən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

getroffen pp von treffen

II . getrọffen [gə​ˈtrɔfən] CZ. cz. nieprzech. irr

getroffen pp von triefen

Zobacz też triefen , treffen

tri̱e̱fen <trieft, triefte [o. geh: troff], getrieft [o. getroffen]> [ˈtriːfən] CZ. cz. nieprzech.

1. triefen +haben (nass sein):

triefen

ociekać

vor Schweiß/Fett triefen

ociekać potem/tłuszczem

sie war triefend nass

ona była przemoknięta

2. triefen +haben:

triefen (tropfen) (Auge)

łzawić

die Nase trieft ihm

kapie mu z nosa

3. triefen +sein (rinnen):

aus/von etw triefen (Flüssigkeit)

wyciekać [f. dk. wyciec] z czegoś

aus/von etw triefen (Blut)

lecieć z czegoś

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. przech.

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [f. dk. spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [f. dk. znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [f. dk. trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [f. dk. zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [f. dk. podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. nieprzech. +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. zwr.

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [f. dk. spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

getrụnken [gə​ˈtrʊŋkən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

getrunken pp von trinken

Zobacz też trinken

I . trịnken <trinkt, trank, getrunken> [ˈtrɪŋkən] CZ. cz. przech. (verzehren)

trinken Kaffee, Tee, Wasser

pić [f. dk. wy‑]

etwas zu trinken

coś do picia

ich habe nichts zu trinken im Haus

nie mam w domu nic do picia

gibst du mir bitte etwas zu trinken?

dasz mi proszę coś do picia?

sie hat die Flasche leer getrunken

ona opróżniła butelkę

darauf müssen wir einen trinken

musimy wypić za to jednego pot.

einen trinken gehen pot.

iść wypić jednego pot.

einen über den Durst trinken

upić się

II . trịnken <trinkt, trank, getrunken> [ˈtrɪŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. trinken (zu sich nehmen):

trinken

pić

aus der Flasche trinken

pić z butelki

du kannst aus meinem Glas trinken

możesz napić się z mojej szklanki

2. trinken (anstoßen):

auf jdn/etw trinken

wypić za kogoś/coś

ich trinke auf deine Gesundheit

piję za twoje zdrowie

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Ihr Gesang besteht aus einem Medley von quiekendem, trockenen oder flüssigen Geträller und knatternden Tönen.

de.wikipedia.org

Der Gesang des Clariónzaunkönigs beginnt normalerweise mit zwei oder mehr ruppigen tschut-Tönen, geht weiter mit Geträller, das dem des Hauszaunkönigs (Troglodytes aedon, 1809) ähnelt.

de.wikipedia.org