Tłumaczenia dla hasła „guang“ w niemiecko » polski słowniku

Iguana <‑, ‑s> [i​ˈgu̯aːna] RZ. r.ż. ZOOL.

Iguana

iguana r.ż.

Iguana

legwan r.m.

gelạng [gə​ˈlaŋ] CZ. cz. nieprzech.

gelang cz. prz. von gelingen

Zobacz też gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka r.ż.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Zu̱gang² <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Zugang (das Hinzukommen):

der Zugang an neuen Arbeitsstellen

powstanie r.n. nowych miejsc pracy

der Zugang an Geburten

wzrost r.m. liczby urodzeń

2. Zugang form (hinzukommende Person oder Sache):

es gab viele Zugänge im Krankenhaus

do szpitala przyjęto wielu nowych pacjentów

unter den Zugängen der Bibliothek sind viele Fachbücher

wśród [nowych] nabytków biblioteki jest wiele książek specjalistycznych

Gua̱no <‑s, bez l.mn. > [ˈgu̯aːno] RZ. r.m.

Guano

guano r.n.

Guano

odchody l.mn. ptaków morskich

drạng [draŋ] CZ. cz. nieprzech.

drang cz. prz. von dringen

Zobacz też dringen

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [f. dk. przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [f. dk. przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [f. dk. wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [f. dk. przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer B. dringen (Geschoss)

przebijać [f. dk. przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [f. dk. wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [f. dk. przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [f. dk. dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk r.m. docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein podn. (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [f. dk. zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw B. dringen

żądać [f. dk. za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione

Drạng <‑[e]s, Dränge> [draŋ, pl: ˈdrɛŋə] RZ. r.m.

1. Drang (Trieb, Sehnsucht):

Drang

popęd r.m.

sein Drang nach Freiheit

jego potrzeba r.ż. wolności

unwiderstehlicher Drang

nieodparta potrzeba

aus innerem Drang

z wewnętrznej potrzeby

einen plötzlichen Drang nach etw verspüren

odczuwać nagłą potrzebę

2. Drang bez l.mn. (Zwang):

der Drang nach Osten POLIT.

parcie r.n. na wschód

klạng [klaŋ] CZ. cz. nieprzech.

klang cz. prz. von klingen

Zobacz też klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klạng <‑[e]s, Klänge> [klaŋ, pl: ˈklɛŋə] RZ. r.m.

1. Klang:

Klang (Ton: einer Stimme)

dźwięk r.m.

Klang (eines Instruments)

ton r.m.

jdn am Klang der Stimme erkennen

rozpoznawać [f. dk. rozpoznać] kogoś po głosie

man hörte den Klang einer Gitarre

słychać było brzmienie gitary

einen guten Klang haben (Instrument)

mieć dobre brzmienie

einen guten Klang haben (jds Name)

cieszyć się dobrą opinią

2. Klang l.mn. (Melodie: eines Klaviers):

Klang

tony r.m. l.mn.

Slang <‑s, bez l.mn. > [slɛŋ] RZ. r.m.

1. Slang (saloppe Sprache):

Slang

slang r.m.

Slang

żargon r.m.

2. Slang (Fachjargon):

Slang

gwara r.ż. fachowa

wrạng [vraŋ] CZ. cz. przech.

wrang cz. prz. von wringen

Zobacz też wringen

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] CZ. cz. przech.

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [f. dk. wykręcić]

wringen

wyżymać [f. dk. wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

zwạng [tsvaŋ] CZ. cz. przech., cz. zwr.

zwang cz. prz. von zwingen

Zobacz też zwingen

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] CZ. cz. przech.

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [f. dk. zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja r.ż. zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen podn. (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] CZ. cz. zwr.

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [f. dk. zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Zwạng <‑[e]s, Zwänge> [tsvaŋ, pl: ˈtsvɛŋə] RZ. r.m.

1. Zwang:

Zwang (Gewalt)

przymus r.m.

Zwang (Druck)

presja r.ż.

Zwang (Druck)

nacisk r.m.

gesellschaftliche Zwänge

nacisk społeczny

gesellschaftliche Zwänge

presja społeczna

sich äußeren Zwängen beugen

ulegać [f. dk. ulec] naciskom zewnętrznym

Zwang auf jdn ausüben

wywierać [f. dk. wywrzeć] presję [lub nacisk] na kogoś

unter Zwang stehen

znajdować [f. dk. znaleźć] się pod presją

2. Zwang (Beschränkung):

Zwang

skrępowanie r.n.

tu dir keinen Zwang an

nie krępuj się

3. Zwang (starker Drang):

Zwang

silne dążenie r.n.

einem inneren Zwang folgen

poddawać [f. dk. poddać] się wewnętrznemu przymusowi

4. Zwang (Notwendigkeit):

Zwang

konieczność r.ż.

wirtschaftliche Zwänge

presja r.ż. gospodarcza

Legua̱n <‑s, ‑e> [le​ˈgu̯aːn, ˈleːgu̯aːn] RZ. r.m. ZOOL.

Leguan

legwan r.m.

Ạnfang <‑[e]s, Anfänge> [ˈanfaŋ, pl: ˈanfɛŋə] RZ. r.m.

1. Anfang (Ursprung: des Lebens):

Anfang

początek r.m.

am Anfang

na początku

von Anfang an

od początku

von Anfang bis Ende

od początku do końca

2. Anfang:

Anfang (Beginn)

początek r.m.

Anfang (einer Firma)

początek r.m. działalności

den Anfang machen

inicjować [f. dk. za‑]

den Anfang machen

zaczynać [f. dk. zacząć]

den Anfang machen

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć]

einen neuen Anfang machen

zaczynać [f. dk. zacząć] od nowa

seinen Anfang nehmen podn.

brać [f. dk. wziąć] swój początek

der Anfang vom Ende fig

początek końca

aller Anfang ist schwer przysł.

każdy początek jest trudny przysł.

3. Anfang bez l.mn. (Beginn eines Zeitabschnitts):

Anfang nächster Woche

na początku przyszłego tygodnia

Anfang September

na początku września

Anfang des Jahres

na początku roku

Anfang vierzig sein

być lekko po czterdziestce pot.

Ạnhang <‑[e]s, Anhänge> RZ. r.m.

Anhang

suplement r.m.

Anhang

załącznik r.m.

Behạng <‑[e]s, Behänge> [bə​ˈhaŋ] RZ. r.m.

1. Behang (Schmuck):

Behang

ozdoba r.ż.

2. Behang (Wandbehang):

Behang

draperia r.ż.

3. Behang (Baumertrag):

Behang

owoce r.m. l.mn.

4. Behang (Jagd):

Behang

klapy l.mn.

Belạng <‑[e]s, ‑e> [bə​ˈlaŋ] RZ. r.m.

1. Belang l.mn. (Interesse, Angelegenheit):

Belang

interesy r.m. l.mn.

Belang

sprawy r.ż. l.mn.

er vertritt die Belange seiner Mandantin

on reprezentuje interesy swojej klientki

2. Belang (Bedeutung):

ohne Belang sein

nie mieć znaczenia

ohne Belang sein

być bez znaczenia

von Belang sein

mieć znaczenie

von Belang sein

być istotnym

nichts von Belang

nic ważnego

Gesạng¹ <‑[e]s, bez l.mn. > [gə​ˈzaŋ] RZ. r.m. (das Singen: einer Person, eines Vogels)

Gesang

śpiew r.m.

sprạng [ʃpraŋ] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

sprang cz. prz. von springen

Zobacz też springen

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [f. dk. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [f. dk. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [f. dk. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [f. dk. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [f. dk. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [f. dk. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [f. dk. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INF.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [f. dk. rzucić] się pot.

springen

skakać pot.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, poł. niem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pot.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pot.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [f. dk. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw B. springen (Zeiger)

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła l.mn. zmieniły się na zielone pot.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt pot.

sedno r.n. sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. przech. +haben o sein

springen SPORT:

springen vier Meter

skakać [f. dk. skoczyć]

einen Salto springen

robić [f. dk. z‑] salto

zwroty:

etw [für jdn] springen lassen pot.

stawiać [f. dk. postawić] coś [komuś] pot.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pot.

fundować [f. dk. za‑] komuś kolejkę piwa pot.

Strạng <‑[e]s, Stränge> [ʃtraŋ, pl: ˈʃtrɛŋə] RZ. r.m.

1. Strang (Strick):

Strang

stryczek r.m.

Tod durch den Strang podn.

śmierć r.ż. przez powieszenie

2. Strang (Leine):

Strang

powróz r.m.

Strang

postronek r.m.

am gleichen Strang ziehen

dążyć do tego samego celu

über die Stränge schlagen pot.

przekraczać [f. dk. przekroczyć] wszelkie granice

über die Stränge schlagen pot.

przesadzać [f. dk. przesadzić]

über die Stränge schlagen pot.

za wiele sobie pozwalać

3. Strang (Nervenstrang, Muskelstrang):

Strang

włókna ntpl

4. Strang (Schienenstrang):

Strang

tok r.m. szyn[owy]