W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Flu̱g: rzeczownik
klu̱g: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Slum: rzeczownik
Lu̱g
Bu̱g: rzeczownik
Zu̱g: rzeczownik
Fu̱g: rzeczownik
tru̱g: czasownik
Ze̱u̱g: rzeczownik
Kru̱g: rzeczownik
Tru̱g: rzeczownik
sạng: czasownik nieprzechodni lub przechodni
so̱g: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: klug , Flug , sog , sang , Trug , Krug , Zeug , trug , Fug , Zug , Bug , Lug i Slum

Flu̱g <‑[e]s, Flüge> [fluːk, pl: ˈflyːgə] RZ. r.m.

Flug

lot r.m.

einen Flug buchen

rezerwować [f. dk. za‑] lot

guten Flug!

szczęśliwego lotu!

zwroty:

die Tage vergehen wie im Flug[e]

dni r.m. l.mn. mijają jak szalone

die Zeit verging wie im Flug[e]

czas r.m. minął jak błyskawica r.ż.

I . klu̱g <klüger, klügste> [kluːk] PRZYM.

1. klug Person, Entscheidung, Handlungsweise:

klug (intelligent)

mądry

klug (scharfsinnig)

bystry

ein kluger Kopf

mądra głowa r.ż.

2. klug:

klug (vernünftig)

rozsądny

klug (schlau)

szczwany

ein kluger Rat

mądra rada r.ż.

es ist klug/klüger, abzuwarten

rozsądniej będzie poczekać

es wird das Klügste [o. am klügsten] sein, wenn wir umkehren

najlepiej będzie, gdy zawrócimy

der Klügere gibt nach przysł.

mądry głupiemu ustępuje przysł.

3. klug iron. (dumm):

klug Idee, Ratschlag

dobry iron.

4. klug (lebenserfahren):

ich bin genauso klug wie zuvor [o. vorher] (ich habe nichts Neues herausgefunden)

jestem tak samo mądry jak przedtem iron.

aus etw nicht klug werden

nie rozumieć czegoś

aus Schaden wird man klug

mądry Polak r.m. po szkodzie przysł.

daraus soll einer klug werden!

i bądź tu mądry!

II . klu̱g <klüger, am klügsten> [kluːk] PRZYSŁ.

1. klug (vernünftig):

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

mądrze

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

rozsądnie

klug reden pot.

mądrze gadać pot.

ihr könnt alle immer nur klug reden, aber helfen tut ihr nicht pot.

wszyscy potraficie tylko mądrze gadać, ale nikt nie pomoże

2. klug iron. (dumm):

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

dobry sobie! iron.

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

nieźle to sobie wymyśliłeś! iron.

Slum <‑s, ‑s> [slam] RZ. r.m. meist l.mn.

Slum

slumsy l.mn.

Lu̱g [luːk]

Lug und Trug podn.

stek r.m. kłamst

Bu̱g <‑[e]s, ‑e> [buːk] RZ. r.m.

1. Bug:

Bug NAUT., AERO (vorderster Teil: eines Schiffs)

dziób r.m.

Bug (eines Flugzeugs)

przód r.m.

2. Bug GASTR.:

Bug

łopatka r.ż.

3. Bug INF.:

Bug

problem r.m.

Bug

wirus r.m.

Zu̱g¹ <‑[e]s, Züge> [tsuːk, pl: ˈtsyːgə] RZ. r.m.

1. Zug (Eisenbahn):

Zug

pociąg r.m.

der Zug nach Madrid

pociąg do Madrytu

mit dem Zug fahren

jechać pociągiem

sie kommt mit dem Zug

[ona] przyjedzie pociągiem

jdn zum Zug bringen

odprowadzić [lub zawieźć] kogoś na pociąg pot.

auf den fahrenden Zug aufspringen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] do jadącego pociągu

der Zug ist abgefahren pot.

już po ptakach fig pot.

im falschen Zug sitzen pot.

pomylić się

im falschen Zug sitzen pot.

podjąć złą decyzję

2. Zug (Spielzug):

Zug

kolejka r.ż. [elektryczna]

3. Zug MOT. (Lastzug):

Zug

samochód r.m. ciężarowy z przyczepą

4. Zug:

Zug (Geleitzug)

konwój r.m.

Zug (UmZug, lange Kolonne: von Demonstranten)

pochód r.m.

Zug (von Fahrzeugen)

kolumna r.ż.

Zug (Festzug)

uroczysty pochód

ein Zug von Bergleuten

pochód górników

ein Zug von Flüchtlingen

konwój uchodźców

5. Zug (Streifzug):

Zug

wyprawa r.ż.

einen Zug durch die Gemeinde machen żart. pot.

włóczyć się po knajpach pot.

6. Zug:

Zug (Atemzug)

oddech r.m.

Zug (Atemzug)

tchnienie r.n.

Zug (beim Rauchen)

zaciągnięcie r.n. się

etw in vollen Zügen genießen

korzystać z czegoś w pełni

etw in vollen Zügen genießen

rozkoszować się czymś

in den letzten Zügen liegen pot.

dogorywać pot.

7. Zug (Schluck):

Zug

haust r.m.

das Glas in einem Zug austrinken [o. leeren]

wypić kieliszek jednym haustem

in einem Zug

jednym tchem

8. Zug:

Zug (Tendenz)

tendencja r.ż.

Zug (Neigung)

skłonność r.ż.

das ist der Zug der Zeit

to jest znamienne dla tych czasów

im Zuge der neuen Entwicklung

w trakcie nowego rozwoju

gut im Zuge [o. im besten Zuge] sein

być w dobrej formie

9. Zug (bei Brettspielen):

Zug

pociągnięcie r.n.

Zug

ruch r.m.

einen Zug machen

robić [f. dk. z‑] ruch

du bist am Zug

twój ruch

zum Zug kommen

mieć możliwość działania

10. Zug (beim Schwimmen):

Zug

pociągnięcie r.n. [wiosłem]

Zug

ruch r.m. [ręki przy pływaniu]

11. Zug (Gesichtszug):

Zug

rysy r.m. l.mn. twarzy

seine Züge hellten sich auf

jego rysy twarzy rozjaśniły się

12. Zug (Charakterzug):

Zug

cecha r.ż. charakteru

das war kein schöner Zug von dir

to było nieładne z twojej strony

13. Zug (Schriftzug):

Zug

charakter r.m. pisma

14. Zug (Umriss):

Zug

zarys r.m.

Zug

rys r.m.

etw in groben Zügen umreißen

szkicować [f. dk. na‑] coś z grubsza

das war meine Darstellung in großen [o. groben] Zügen

to była moja prezentacja r.ż. w ogólnych zarysach

15. Zug (Krafteinwirkung):

Zug

naprężenie r.n. rozciągające

16. Zug WOJSK. (Kompanieabteilung):

Zug

pluton r.m.

Fu̱g [fuːk] RZ. r.m.

mit Fug und Recht

z całkowitą słusznością

tru̱g [truːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

trug cz. prz. von tragen

Zobacz też tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. przech.

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [f. dk. za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw C. [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Ze̱u̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [tsɔɪk] RZ. r.n. pot.

1. Zeug:

Zeug (mehrere Sachen)

rzeczy r.ż. l.mn.

Zeug (wertlose Dinge)

klamoty r.m. l.mn. pot.

ist das dein Zeug?

[czy] to twoje rzeczy?

nimm das Zeug weg!

zabieraj to stąd!

2. Zeug (Nahrungsmittel):

Zeug

artykuły r.m. l.mn. [spożywcze]

3. Zeug (Unsinn):

dummes Zeug reden

pleść banialuki pot.

red kein dummes Zeug!

nie pleć bzdur! pot.

das ist doch dummes Zeug

przecież to [jest] bzdura r.ż. pot.

zwroty:

das Zeug zu etw C. haben

mieć dryg [lub talent] do czegoś

jdm etwas am Zeug flicken

przypiąć komuś łatkę fig pot.

[fahren/laufen,] was das Zeug hält

[jechać/biec], ile mocy [lub sił] starczy

sich für jdn ins Zeug legen

udzielać [f. dk. udzielić] komuś poparcia

Kru̱g <‑[e]s, Krüge> [ˈkruːk, pl: ˈkryːgə] RZ. r.m.

1. Krug (Wasserkrug):

Krug

dzban[ek] r.m.

der Krug geht so lange zum Brunnen, bis er bricht przysł.

póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie przysł.

2. Krug (Bierkrug):

Krug

kufel r.m.

3. Krug połnocnoniem. → Wirtshaus

Zobacz też Wirtshaus

Wịrtshaus <‑es, ‑häuser> [ˈvɪrts-] RZ. r.n.

Wirtshaus

gospoda r.ż.

Wirtshaus

karczma r.ż.

Tru̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [truːk] RZ. r.m. podn.

1. Trug (Täuschung):

Trug

oszustwo r.n.

Lug und Trug

kłamstwo i oszustwo

2. Trug (Schein):

Trug

złudzenie r.n.

sạng [zaŋ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

sang cz. prz. von singen

Zobacz też singen

I . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] CZ. cz. przech.

1. singen (mit der Stimme produzieren):

singen Lied

śpiewać [f. dk. za‑]

er sang etwas zur Gitarre

śpiewał [f. dk. za‑] coś przy akompaniamencie gitary

jdn in den Schlaf singen

śpiewać [f. dk. za‑] komuś do snu

das kann ich schon singen! pot.

znam to już na pamięć [lub wylot] !

das kannst du [aber] singen! pot.

tego możesz być pewien!

2. singen pot. (gestehen):

singen

wyśpiewać pot.

II . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. singen (hören lassen):

falsch singen

fałszować

vor sich hin singen

nucić sobie

2. singen pot. (gestehen):

er hat gleich am ersten Tag gesungen

on wysypał się [lub zaczął śpiewać] [lub zaczął sypać] zaraz pierwszego dnia pot.

so̱g [zoːk] RZ.

sog cz. prz. von saugen

Zobacz też saugen , saugen

I . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech. (staubsaugen)

saugen

odkurzać [f. dk. odkurzyć]

den Teppich/das Wohnzimmer saugen

odkurzać dywan/pokój dzienny [lub salon]

der Staubsauger saugt nicht mehr richtig

odkurzacz r.m. nie ciągnie już dobrze pot.

II . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech. (staubsaugen)

saugen

odkurzać [f. dk. odkurzyć]

Flusen vom Teppich saugen

powciągać odkurzaczem nitki z dywanu

I . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech.

1. saugen (Flüssiges in sich aufnehmen):

[an der Brust] saugen (Baby)

ssać [pierś]

2. saugen (an einer Pfeife):

saugen

zaciągać się

II . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech.

1. saugen (einsaugen):

saugen Flüssigkeit

wsysać [f. dk. wessać]

saugen Blut

wysysać [f. dk. wyssać]

saugen Rauch, Luft

wciągać [f. dk. wciągnąć]

die Stechmücke saugt Blut

komar r.m. ssie krew

2. saugen (aufsaugen):

etw aus der Flasche [mit Strohhalm] saugen

pić [f. dk. wy‑] coś z butelki [przez rurkę]

sich etw aus den Fingern saugen pot.

wyssać coś z palca fig pot.

III . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. zwr.

1. saugen (eingesaugt werden):

der Wein saugt sich in den Stoff

wino r.n. wsiąka w materiał

2. saugen (in sich aufnehmen):

sich mit etw voll saugen

napełniać napełnić się czymś

saugen

napełnić

sich [mit Wasser] voll saugen (Schwamm)

wchłaniać [f. dk. wchłonąć] w siebie [wodę] do pełna

der Schwamm saugt sich voll Wasser

gąbka r.ż. wchłania wodę

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „slug“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Flu̱g <‑[e]s, Flüge> [fluːk, pl: ˈflyːgə] RZ. r.m.

zwroty:

I . klu̱g <klüger, klügste> [kluːk] PRZYM.

1. klug Person, Entscheidung, Handlungsweise:

2. klug:

3. klug iron. (dumm):

4. klug (lebenserfahren):

II . klu̱g <klüger, am klügsten> [kluːk] PRZYSŁ.

1. klug (vernünftig):

2. klug iron. (dumm):

Slum <‑s, ‑s> [slam] RZ. r.m. meist l.mn.

Lu̱g [luːk]

Bu̱g <‑[e]s, ‑e> [buːk] RZ. r.m.

1. Bug:

2. Bug GASTR.:

3. Bug INF.:

Zu̱g1 <‑[e]s, Züge> [tsuːk, pl: ˈtsyːgə] RZ. r.m.

1. Zug (Eisenbahn):

2. Zug (Spielzug):

3. Zug MOT. (Lastzug):

4. Zug:

5. Zug (Streifzug):

6. Zug:

7. Zug (Schluck):

8. Zug:

9. Zug (bei Brettspielen):

10. Zug (beim Schwimmen):

11. Zug (Gesichtszug):

12. Zug (Charakterzug):

13. Zug (Schriftzug):

14. Zug (Umriss):

15. Zug (Krafteinwirkung):

16. Zug WOJSK. (Kompanieabteilung):

Fu̱g [fuːk] RZ. r.m.

tru̱g [truːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

trug cz. prz. von tragen

Zobacz też tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. przech.

1. tragen (anhaben, haben):

2. tragen Aufschrift:

3. tragen (hervorbringen):

4. tragen (erdulden):

5. tragen fig (stützen):

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. tragen:

2. tragen:

3. tragen:

4. tragen (sich kleiden):

5. tragen (leiden):

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

3. tragen:

Ze̱u̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [tsɔɪk] RZ. r.n. pot.

1. Zeug:

2. Zeug (Nahrungsmittel):

3. Zeug (Unsinn):

zwroty:

Kru̱g <‑[e]s, Krüge> [ˈkruːk, pl: ˈkryːgə] RZ. r.m.

1. Krug (Wasserkrug):

2. Krug (Bierkrug):

3. Krug połnocnoniem. → Wirtshaus

Zobacz też Wirtshaus

Wịrtshaus <‑es, ‑häuser> [ˈvɪrts-] RZ. r.n.

Tru̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [truːk] RZ. r.m. podn.

1. Trug (Täuschung):

2. Trug (Schein):

sạng [zaŋ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

sang cz. prz. von singen

Zobacz też singen

I . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] CZ. cz. przech.

1. singen (mit der Stimme produzieren):

2. singen pot. (gestehen):

II . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. singen (hören lassen):

2. singen pot. (gestehen):

so̱g [zoːk] RZ.

sog cz. prz. von saugen

Zobacz też saugen , saugen

Zu̱g¹ <‑[e]s, Züge> [tsuːk, pl: ˈtsyːgə] RZ. r.m.

I . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech. (staubsaugen)

II . sa̱u̱gen² <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech. (staubsaugen)

I . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech.

II . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech.

III . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. zwr.