niderlandzko » niemiecki

gro·tesk [ɣrotɛsk] PRZYM.

groef1 <groeven> [ɣruf] RZ. r.ż.

2. groef (greppel, sloot):

Rinne r.ż.

groei [ɣruj] RZ. r.m. geen l.mn.

3. groei (groeikracht):

Wachstum r.n.

4. groei (uitspruitsel, aanwas):

Wuchs r.m.

groen1 [ɣrun] RZ. r.n. geen l.mn.

2. groen (verf):

Grün r.n.

groep <groep|en> [ɣrup] RZ. r.ż.

4. groep SZT.:

5. groep (goot in koestal):

Gruppe r.ż. spec.
Grüppe r.ż. spec.
Kotrinne r.ż. spec.

ri·bes [ribɛs] RZ. r.m. geen l.mn.

Ribisel r.ż. austr.

groe·nen1 <groende, i. gegroend> [ɣrunə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. groenen (groen zijn, worden):

grünen form.

2. groenen (krachtig, fleurig zijn):

groe·ten <groette, h. gegroet> [ɣrutə(n)] CZ. cz. przech.

2. groeten gesch.:

groe·ven2 CZ.

groeven 3. os. l.mn. cz. prz. van graven¹, graven²

Zobacz też graven , graven

gra·ven2 <groef, h. gegraven> [ɣravə(n)] CZ. cz. nieprzech.

gra·ven1 <groef, h. gegraven> [ɣravə(n)] CZ. cz. przech.

grof·weg [ɣrɔfwɛx] PRZYSŁ.

grol·len <grolde, h. gegrold> [ɣrɔlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. grollen (grappen verkopen):

juxen pot.

grom·men1 <gromde, h. gegromd> [ɣrɔmə(n)] CZ. cz. przech. ((vis) van ingewanden ontdoen)

gron·den <grondde, h. gegrond> [ɣrɔndə(n)] CZ. cz. przech.

1. gronden (baseren):

2. gronden SZT. (grondverven):

lob·bes <lobbes|en> [lɔbəs] RZ. r.m.

1. lobbes (grote hond):

Riesenvieh r.n.

2. lobbes (goedzak):

gutmütige(r) Kerl r.m.
lobbes pej.
Trottel r.m.

grond <grond|en> [ɣrɔnt] RZ. r.m.

groot1 <grote, groter, grootst> [ɣrot] PRZYM.

groe·ve <groeve|n, groeve|s> [ɣruvə] RZ. r.ż.

2. groeve (grafkuil):

Gruft r.ż.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski