niemiecko » polski

do.

do. Abk. von dito

do.
jw.

Zobacz też dito

di̱to [ˈdiːto] PRZYSŁ. pot.

Bo̱r <‑s, bez l.mn. > [boːɐ̯] RZ. r.n. CHEM.

Bor
bor r.m.

go̱r [goːɐ̯] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

gor cz. prz. von gären

Zobacz też gären

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. gären +haben o sein (Wein):

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] CZ. cz. przech.

gären Bier:

To̱r1 <‑[e]s, ‑e> [toːɐ] RZ. r.n.

1. Tor ARCHIT.:

Tor
brama r.ż.

2. Tor (Monument):

Tor
brama r.ż.

I . vo̱r [foːɐ̯] PRZYIM. +C.

III . vo̱r [foːɐ̯] PRZYSŁ.

ko̱r CZ. podn. cz. przech.

kor cz. prz. von küren

Zobacz też küren

kü̱ren <kürt, kürte [o. kor], gekürt [o. gekoren]> [ˈkyːrən] CZ. cz. przech. podn.

I . de̱r1 [deːɐ̯] RODZ. def, m, M. sing

II . de̱r1 [deːɐ̯] RODZ. def, f,

der D. sing von die

der
p. tam

III . de̱r1 [deːɐ̯] RODZ. def, f,

der C. sing von die

der
p. tam

IV . de̱r1 [deːɐ̯] RODZ. def,

der D. pl von die

der
p. tam

Zobacz też die , die

II . di̱e̱2 [diː] ZAIM. wsk., f, B. sing

III . di̱e̱2 [diː] ZAIM. wsk.,

IV . di̱e̱2 [diː] ZAIM. wsk.,

die B. pl von

die
die
te

V . di̱e̱2 [diː] ZAIM. rel, f, M. sing

VI . di̱e̱2 [diː] ZAIM. rel, f, B. sing

IX . di̱e̱2 [diː] ZAIM. wsk. o rel, f, M. sing

I . di̱e̱1 [diː] RODZ. def, f, M./B. sing

II . di̱e̱1 [diː] RODZ. def,

die M./B. pl von

die
p. tam
mężczyźni r.m. l.mn. /kobiety r.ż. l.mn. /dzieci ntpl
rodzice l.mn. dzieci

Dọrn1 <‑[e]s, ‑en> [dɔrn] RZ. r.m.

Dorn BOT. (Stachel):

kolec r.m.
cierń r.m.

I . dọll [dɔl] PRZYM. pot.

1. doll (ungewöhnlich):

2. doll (großartig):

super pot.
kapitalny pot.

3. doll (unerhört):

4. doll (schlimm):

II . dọll [dɔl] PRZYSŁ. REG pot. (stark)

down [daʊn] PRZYM. pot.

dụ̈rr [dʏr] PRZYM.

1. dürr (trocken):

2. dürr pej. (dünn):

zasuszony pot.

3. dürr (knapp):

4. dürr (unergiebig):

fro̱r [froːɐ̯] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

fror cz. prz. von frieren

Zobacz też frieren

I . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] CZ. cz. nieprzech.

2. frieren +sein:

II . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] CZ. bezosob. +haben

1. frieren (unter den Gefrierpunkt sinken):

mróz r.m. bierze pot.

2. frieren (das Gefühl der Kälte haben):

Mo̱o̱r <‑[e]s, ‑e> [moːɐ̯] RZ. r.n.

So̱o̱r <‑[e]s, ‑e> [zoːɐ̯] RZ. r.m. MED.

pleśniawki r.ż. l.mn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski