W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

dre̱i̱n: przysłówek
tre̱i̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạstrein: przymiotnik i przysłówek
tre̱ten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Tre̱i̱ben: rzeczownik
trẹnnen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
trẹffen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: drein , astrein , treiben , treten , treffen , trennen i Treiben

dre̱i̱n [draɪn] PRZYSŁ. pot.

drein → darein

Zobacz też darein

dare̱i̱n [daˈraɪn, hinweisend: ˈdaːraɪn] PRZYSŁ. alt, podn.

1. darein (in diese Sache):

ein Tuch nehmen und etw darein wickeln

wziąć chustkę i coś w nią zawinąć

2. darein (in diese Angelegenheit):

sich darein ergeben [o. fügen]

pogodzić się z czymś

dies war ihr Schicksal, doch sie fügten sich nur widerstrebend darein

taki był ich los, jednak chcąc nie chcąc, musieli się z tym pogodzić

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. przech.

wbijać [f. dk. wbić]

treiben Tunnel

drążyć [f. dk. wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

zwroty:

es zu toll treiben pot.

posuwać [f. dk. posunąć] się za daleko pot.

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] pot.

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [f. dk. po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT. (Pflanze):

treiben

puszczać [f. dk. puścić] pąki

3. treiben +haben pot.:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [f. dk. po‑] moczopędnie

zwroty:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

ạstrein PRZYM.

1. astrein (frei von Ästen):

astrein Holz

bez sęków

2. astrein sl (hervorragend):

astrein

super pot.

astrein

świetny pot.

3. astrein pot. (in der Verneinung):

astrein Person, Angelegenheit

czysty pot.

astrein Person, Angelegenheit

bez podejrzeń

die Sache ist nicht ganz astrein

[ta] sprawa r.ż. nie jest do końca jasna

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [f. dk. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [f. dk. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [f. dk. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich C. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw B. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw B. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw B. treten Tür

przechodzić [f. dk. przejść] przez coś

über etw B. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka r.ż. wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [f. dk. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [f. dk. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [f. dk. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [f. dk. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [f. dk. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw B. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [f. dk. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [f. dk. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Zobacz też vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [f. dk. wystąpić] naprzód

2. vortreten pot.:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [f. dk. wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [f. dk. wyjść]

heraustreten

występować [f. dk. wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

wyjść z domu

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [f. dk. nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [f. dk. wyjść] na wierzch [lub z orbit] pot.

I . e̱i̱n|treten CZ. cz. nieprzech. irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [f. dk. wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [f. dk. nastąpić]

eintreten (Fall)

zdarzyć się

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [f. dk. wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [f. dk. nadejść]

das Eintreten

wystąpienie r.n.

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie r.n. wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć r.ż. , pacjent r.m. był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [f. dk. zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [f. dk. nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie r.n.

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [f. dk. dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

kopać kogoś

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [f. dk. wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten CZ. cz. przech. irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [f. dk. wyważyć ][lub wywalać [f. dk. wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich C. einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [f. dk. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten pot.

wychodzić [f. dk. wyjść]

pot. ich muss austreten

muszę wyjść pot.

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [f. dk. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten CZ. cz. przech. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

Tre̱i̱ben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

1. Treiben:

Treiben (auf der Straße)

ruch r.m.

Treiben (Belebtheit)

ożywienie r.n.

Treiben (von Kindern)

wybryki r.m. l.mn.

2. Treiben pej. (Machenschaften):

Treiben

matactwa ntpl pej.

Treiben

kombinacje r.ż. l.mn. a. pej.

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. przech.

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

dzielić

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [f. dk. oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen JĘZ.:

trennen Wort

dzielić

trennen Begriffe

oddzielać

trennen Silben

dzielić

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen CHEM. (zerlegen):

trennen

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. nieprzech.

1. trennen (unterscheiden):

trennen

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TECHNOL.:

trennen

selekcjonować

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. zwr.

1. trennen (auseinander gehen):

trennen

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

trennen

rozstać się

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen SPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

Zobacz też getrennt

I . getrẹnnt [gəˈtrɛnt] PRZYM.

getrennt

rozdzielony

getrennt Haushalt, Zimmer

oddzielny

II . getrẹnnt [gəˈtrɛnt] PRZYSŁ.

getrennt leben

osobno

getrennt schreiben

rozdzielnie

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. przech.

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [f. dk. spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [f. dk. znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [f. dk. trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [f. dk. zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [f. dk. podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. nieprzech. +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. zwr.

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [f. dk. spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „trein“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

dre̱i̱n [draɪn] PRZYSŁ. pot.

drein → darein

Zobacz też darein

dare̱i̱n [da​ˈraɪn, hinweisend: ˈdaːraɪn] PRZYSŁ. alt, podn.

1. darein (in diese Sache):

2. darein (in diese Angelegenheit):

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. przech.

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

2. treiben (antreiben):

3. treiben (betreiben):

4. treiben BOT.:

5. treiben (veranlassen):

6. treiben SPORT:

7. treiben (hineinschlagen):

zwroty:

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

2. treiben +haben BOT. (Pflanze):

3. treiben +haben pot.:

zwroty:

ạstrein PRZYM.

1. astrein (frei von Ästen):

2. astrein sl (hervorragend):

3. astrein pot. (in der Verneinung):

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

2. treten (betätigen):

3. treten (sich am Fuß verletzen):

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

2. treten +sein (gehen, kommen):

3. treten +haben o sein (betätigen):

4. treten +sein (austreten):

Zobacz też vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

2. vortreten pot.:

hera̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

2. heraustreten:

I . e̱i̱n|treten CZ. cz. nieprzech. irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

2. eintreten +sein (beginnen):

3. eintreten +sein:

4. eintreten +sein:

5. eintreten +sein (gelangen):

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

8. eintreten +sein (beitreten):

II . e̱i̱n|treten CZ. cz. przech. irr

1. eintreten (zerstören):

2. eintreten (sich eindrücken):

I . a̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. austreten:

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

3. austreten (ausscheiden):

II . a̱u̱s|treten CZ. cz. przech. irr

1. austreten (auslöschen):

2. austreten (abnutzen):

Tre̱i̱ben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

1. Treiben:

2. Treiben pej. (Machenschaften):

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. przech.

1. trennen (auseinanderreißen):

2. trennen (unterscheiden):

3. trennen (bei der Kleidung):

4. trennen JĘZ.:

5. trennen (teilen):

6. trennen CHEM. (zerlegen):

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. nieprzech.

1. trennen (unterscheiden):

2. trennen TECHNOL.:

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. zwr.

1. trennen (auseinander gehen):

2. trennen (die Beziehung lösen):

3. trennen (weggeben):

4. trennen (kündigen):

5. trennen SPORT:

Zobacz też getrennt

dare̱i̱n [daˈraɪn, hinweisend: ˈdaːraɪn] PRZYSŁ. alt, podn.

I . getrẹnnt [gəˈtrɛnt] PRZYM.

II . getrẹnnt [gəˈtrɛnt] PRZYSŁ.