Tłumaczenia dla hasła „gähren“ w niemiecko » polski słowniku

ga̱ren [ˈgaːrən] CZ. cz. przech. GASTR.

garen Fleisch, Gemüse

dogotowywać [f. dk. dogotować]

auf kleiner Flamme garen

gotować na małym ogniu

I . fa̱hren <fährt, fuhr, gefahren> [ˈfaːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. fahren +sein (Fahrgast sein):

nach Warschau/Litauen fahren

jechać [f. dk. po‑] do Warszawy/na Litwę

mit dem Zug fahren

jechać pociągiem

mit dem Schiff/mit der Fähre fahren

płynąć [f. dk. po‑] statkiem/promem

wollen wir fahren oder zu Fuß gehen?

jedziemy czy idziemy pieszo?

2. fahren +sein:

fahren (sich bewegen) (Fahrzeug)

jechać [f. dk. po‑]

fahren (Schiff)

płynąć [f. dk. po‑]

nach oben/unten fahren (Fahrstuhl)

jechać do góry/na dół

wie schnell fährt dein Auto?

jaką prędkość rozwija twój samochód r.m. ?

3. fahren +sein (ein Fahrzeug lenken):

mit dem Motorrad fahren

jechać [f. dk. po‑] motorem

er fährt gut

[on] dobrze prowadzi

lass mich fahren

daj mi poprowadzić

links fahren

jechać lewą stroną [jezdni]

gegen etw fahren

wjechać na [lub w] coś

geradeaus fahren

jechać prosto [przed siebie]

auf der Autobahn fahren

jechać autostradą

wie schnell fährst du?

ile masz na liczniku?

4. fahren +sein (sich auf etw fortbewegen):

Rollschuh/Ski fahren

jeździć na wrotkach/nartach

Karusell fahren

jeździć na karuzeli

5. fahren +sein (losfahren):

fahren

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

fahren

wyruszać [f. dk. wyruszyć]

der Zug fährt in 5 Minuten

pociąg r.m. odjeżdża za pięć minut

6. fahren +sein (verkehren):

fahren

kursować

alle zehn Minuten fahren (Verkehrsmittel)

kursować co dziesięć minut

fahren heute keine Busse?

czy dzisiaj nie kursują autobusy r.m. l.mn. ?

die Züge fahren nicht am Wochenende

pociągi r.m. l.mn. nie kursują w weekend

fährt dieser Bus zum Bahnhof?

czy ten autobus jedzie do dworca?

die Straßenbahn fährt durch das Zentrum

tramwaj r.m. przejeżdża przez centrum

7. fahren +sein (reisen):

mit der Bahn fahren

jechać [f. dk. po‑ ][lub podróżować] koleją

8. fahren +sein (rasch bewegen):

erschrocken aus dem Bett fahren

poderwać się z łóżka ze strachu

der Schreck fuhr ihr in die Glieder fig

strach r.m. ją ogarnął

was ist [denn] in dich gefahren? fig

co w ciebie wstąpiło?

9. fahren +haben o sein (streichen):

sich C. mit der Hand über die Stirn fahren

przejechać dłonią po czole

sie fuhr ihm durch die Haare

przejechała dłonią po jego włosach

10. fahren +sein pot. (zurechtkommen):

mit jdm gut fahren

żyć z kimś dobrze

mit jdm gut fahren

być z kogoś zadowolonym

mit etw gut fahren

być z czegoś zadowolonym

er ist mit ihm immer gut gefahren

on z nim się zawsze dobrze dogadywał pot.

zwroty:

fahren lassen (loslassen)

puszczać [f. dk. puścić]

fahren lassen (aufgeben)

zostawiać [f. dk. zostawić]

er ließ das Seil fahren und stürzte in die Tiefe

puścił linę i spadł w otchłań podn.

lass diesen Kerl doch fahren, der ist es nicht wert, dass du weiter an ihm festhältst

zostaw tego faceta, on nie jest wart tego, abyś z nim była pot.

einen fahren lassen pot.

puścić bąka pot.

II . fa̱hren <fährt, fuhr, gefahren> [ˈfaːrən] CZ. cz. przech.

1. fahren (lenken):

[etw] fahren Auto

prowadzić [coś]

[etw] fahren Auto

kierować [czymś]

[etw] fahren Fahrrad

jeździć [czymś]

er fährt einen Opel

[on] jeździ oplem

2. fahren Personen, Sachen:

fahren (befördern)

wozić

fahren (befördern)

wieźć

fahren (hinbringen)

zawozić [f. dk. zawieźć]

fahren (herbringen)

przywozić [f. dk. przywieźć]

ich fahre dich nach Hause

zawiozę cię do domu

3. fahren +sein (benutzen):

Autobahn fahren (Person)

jechać [f. dk. po‑] autostradą

4. fahren +sein (als Geschwindigkeit haben):

90 km/h fahren

jechać 90 km/h

5. fahren +haben o sein SPORT:

etw fahren (teilnehmen) Rennen

uczestniczyć w czymś

etw fahren (aufstellen) Rekord

ustanawiać [f. dk. ustanowić]

etw fahren (erzielen) Zeit

uzyskać

er ist eine gute Zeit gefahren

osiągnął dobry czas w wyścigu rajdowym

6. fahren (ablaufen lassen):

Sonderschichten fahren

organizować pracę na dodatkowych zmianach

die Produktion wird vorübergehend mit 50 % gefahren

produkcja r.ż. zostanie tymczasowo zmniejszona o 50%

7. fahren +haben o sein (zurücklegen):

fahren Straße, Umleitung

jechać [f. dk. po‑]

fahren Straße, Umleitung

przejeżdżać [f. dk. przejechać]

III . fa̱hren <fährt, fuhr, gefahren> [ˈfaːrən] CZ. cz. zwr.

der neue Wagen fährt sich gut

dobrze się jeździ nowym samochodem

auf dieser Straße fährt es sich schlecht

tą ulicą źle się jedzie

wa̱hren [ˈvaːrən] CZ. cz. przech.

1. wahren (bewahren):

etw wahren Ruf

dbać [f. dk. za‑] [o coś]

etw wahren Geheimnis

dochować czegoś

etw wahren Anstand, Würde

zachowywać [f. dk. zachować] coś

den Schein wahren

zachowywać pozory

2. wahren (schützen):

wahren Interessen

pilnować

wahren Rechte

bronić

fa̱hrend PRZYM. HIST.

fahrend

wędrowny

fahrendes Volk

lud r.m. wędrowny

früher spielten fahrende Musikanten auf Festen auf

w dawnych czasach na festynach grali wędrowni muzykanci r.m. l.mn.

gä̱hnen [ˈgɛːnən] CZ. cz. nieprzech.

1. gähnen (tief einatmen):

gähnen

ziewać [f. dk. ziewnąć]

2. gähnen podn. (klaffen):

gähnen

ziać

gähnen

rozwierać się

eine gähnende Leere

ziejąca pustka r.ż.

I . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. gären +haben o sein (Wein):

gären

fermentować

2. gären +haben fig:

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

burzyć się fig

gären (Unruhe verursachen) (Wut)

wrzeć fig

II . gä̱ren <gärt, gärte [o. gor], gegärt [o. gegoren]> [ˈgɛːrən] CZ. cz. przech.

gären Bier:

gären

poddawać [f. dk. poddać] fermentacji

jä̱hren [ˈjɛːrən] CZ. cz. zwr.

etw jährt sich zum zehnten Mal[e]

jest dokładnie dziesiąta rocznica r.ż. czegoś

I . nä̱hren [ˈnɛːrən] CZ. cz. nieprzech.

nähren (nahrhaft sein) (Zucker)

być pożywnym

II . nä̱hren [ˈnɛːrən] CZ. cz. przech.

1. nähren (füttern):

nähren

karmić [f. dk. na‑]

2. nähren podn. (aufrechterhalten):

nähren Hoffnung, Befürchtungen, Verdacht

żywić podn.

III . nä̱hren [ˈnɛːrən] CZ. cz. zwr. podn. (sich ernähren)

sich von etw nähren

odżywiać się czymś

wä̱hren [ˈvɛːrən] CZ. cz. nieprzech. podn.

währen

trwać [f. dk. po‑]

zwroty:

was lange währt, wird endlich gut przysł.

cierpliwość r.ż. popłaca

ehrlich währt am längsten przysł.

uczciwością najwięcej osiągniesz

e̱hren CZ. cz. przech.

1. ehren (Hochachtung erweisen):

ehren

czcić [f. dk. u‑]

hoch geehrt

wielce szanowny

sehr geehrte Damen und Herren!

szanowne panie i panowie!

sehr geehrte Damen und Herren!

szanowni państwo!

ich fühle mich sehr geehrt

czuję się bardzo zaszczycony

jdn [durch/mit etw] ehren

uhonorować kogoś [czymś]

2. ehren (eine Ehre sein):

Ihr Vertrauen ehrt mich

pana [lub pańskie] /pani zaufanie r.n. jest dla mnie zaszczytem

Zobacz też geehrt

gee̱hrt [gə​ˈʔeːɐ̯t] PRZYM.

geehrt

szanowny

sehr geehrte Damen und Herren

szanowni Państwo

meine sehr geehrten Damen und Herren

moi drodzy Państwo

sehr geehrter Herr X/sehr geehrte Frau Y

szanowny Panie X/szanowna Pani Y

I . bo̱hren [ˈboːrən] CZ. cz. przech.

1. bohren (ein Loch machen):

bohren Brunnen

wiercić [f. dk. wy‑]

ein Loch in die Wand bohren

wywiercić dziurę w ścianie

2. bohren TECHNOL.:

etw bohren Beton, Holz, Metall

wiercić [f. dk. wy‑] otwory w czymś

3. bohren (hineinstoßen):

etw in etw B. bohren

wbijać [f. dk. wbić] coś w coś

etw in etw B. bohren

wwiercać [f. dk. wwiercić] coś w coś

II . bo̱hren [ˈboːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. bohren:

bohren (in etw bohrend eindringen) (Insekt)

drążyć [f. dk. wy‑] otwór

in der Nase bohren fig

dłubać w nosie

2. bohren MED. (Zahnarzt):

bohren

borować

3. bohren (nach etw suchen):

nach Öl/Wasser bohren

wiercić w poszukiwaniu ropy/wody

4. bohren pot. (drängen):

bohren

wiercić dziurę w brzuchu pot.

er bohrte solange, bis sie nachgab

nalegał tak długo, aż się poddała

5. bohren (quälend nagen):

in jdm bohren (Zweifel)

nękać kogoś

III . bo̱hren [ˈboːrən] CZ. cz. zwr.

sich in die Erde bohren (Speer)

wbić się w ziemię

sich durch etw bohren

przewiercać [f. dk. przewiercić] się przez coś

I . fü̱hren [ˈfyːrən] CZ. cz. przech.

1. führen (geleiten):

führen

prowadzić

jdn über die Straße führen

przeprowadzać [f. dk. przeprowadzić] kogoś przez ulicę

jdn durch eine Stadt führen

oprowadzać [f. dk. oprowadzić] kogoś po mieście

(hinführen) jdn zu jdm führen

zaprowadzić kogoś do kogoś

ich führe Sie zum Chef

zaprowadzę pana/panią do szefa

2. führen (bringen):

was führt Sie zu mir? form

co [lub cóż] pana/panią do mnie sprowadza? form

seine Beobachtung führte die Polizei auf eine Spur fig

jego spostrzeżenie r.n. naprowadziło policję na ślad

3. führen (leiten):

etw führen Betrieb, Truppe

kierować czymś

eine Gruppe/Mannschaft führen

kierować grupą/prowadzić drużynę

4. führen form (steuern):

führen Fahrzeug

prowadzić

5. führen (haben):

führen Namen, Titel

nosić form

mit sich führen Papiere, Waffen

nosić ze sobą

6. führen (im Angebot haben):

etw führen Artikel

prowadzić sprzedaż [czegoś]

7. führen (durchführen):

führen Gespräch

prowadzić

Verhandlungen führen

prowadzić negocjacje

[bei etw] Regie führen

reżyserować [coś]

8. führen (eintragen):

führen Geschäftsbücher, Tagebuch

prowadzić

9. führen (in eine Lage bringen):

das wird uns in den Ruin führen

to doprowadzi nas do ruiny

10. führen (hinbewegen):

ein Glas Wasser zum Mund führen

przykładać [f. dk. przyłożyć] szklankę wody do ust

den Löffel zum Mund führen

podnosić [f. dk. podnieść] łyżkę do ust

II . fü̱hren [ˈfyːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. führen SPORT (in Führung liegen):

führen

prowadzić

2:0 führen

prowadzić 2:0

X führt 1:0 [gegen Y]

X prowadzi [z Y] 1:0

(fortbewegen) der Spieler führt den Ball über die Mittellinie

zawodnik r.m. prowadzi piłkę za środkową linię

2. führen (verlaufen):

durch den Tunnel führen

przebiegać przez tunel

nach Danzig führen

prowadzić do Gdańska

diese Straße führt nach Berlin

ta droga r.ż. prowadzi do Berlina

3. führen (als Ergebnis haben):

zu etw führen

prowadzić do czegoś

das führt [doch] zu nichts

to [przecież] do niczego nie prowadzi

das führt nur zu Streitigkeiten

to prowadzi tylko do kłótni

das führt zu weit

to zachodzi za daleko

III . fü̱hren [ˈfyːrən] CZ. cz. zwr. (sich benehmen)

führen

prowadzić się

er führt sich tadellos

on prowadzi się nienagannie

I . ke̱hren [ˈkeːrən] CZ. cz. przech.

1. kehren (drehen):

kehren

obracać [f. dk. obrócić]

die Innenseite nach außen kehren

wywracać [f. dk. wywrócić] wewnętrzną stronę na wierzch

die Hosentaschen nach außen kehren

wywrócić kieszenie spodni na wierzch

den Kopf zur Seite kehren

odwrócić głowę w bok

er ist in sich gekehrt fig

on jest zatopiony [lub pogrążony] w myślach fig

2. kehren poł. niem. (fegen):

kehren

zamiatać [f. dk. zamieść]

II . ke̱hren [ˈkeːrən] CZ. cz. nieprzech. CH (drehen)

kehren Wind Trend

zmieniać [f. dk. zmienić] kierunek

III . ke̱hren [ˈkeːrən] CZ. cz. zwr.

1. kehren (sich wenden):

kehren

zwracać [f. dk. zwrócić] się

sich zu Gott kehren

zwracać się do Boga

2. kehren (sich kümmern):

sich an etw nicht kehren

nie dbać [lub troszczyć] o coś

sich an etw nicht kehren

nie zważać na coś [lub przejmować się czymś]

3. kehren (Auswirkungen haben):

sich gegen jdn kehren (Maßnahme)

obracać [f. dk. obrócić] się przeciwko komuś

I . le̱hren [ˈleːrən] CZ. cz. przech.

1. lehren (unterrichten):

lehren

uczyć

lehren

nauczać

lehren

wykładać

er lehrt Medizin in Freiburg

on wykłada medycynę we Freiburgu

2. lehren (beibringen):

jdn lehren etw zu tun

nauczyć kogoś coś robić

er lehrt die Kinder das Malen

on uczy dzieci malować

3. lehren (abbringen von):

ich werde dich schon lehren deine Freunde zu belügen!

już ja cię oduczę okłamywania przyjaciół!

dich werde ich lehren [, mich nachzuäffen]!

oduczę cię [przedrzeźniania mnie]!

II . le̱hren [ˈleːrən] CZ. cz. nieprzech.

die Erfahrung lehrt, dass ...

doświadczenie r.n. uczy, że...

die Geschichte lehrt, dass ...

historia r.ż. uczy, że...

I . me̱hren [ˈmeːrən] CZ. cz. przech. podn.

mehren

mnożyć [f. dk. po‑]

II . me̱hren [ˈmeːrən] CZ. cz. zwr. podn.

mehren

mnożyć się

es mehren sich die Stimmen derer, die ...

mnożą się głosy tych, którzy...

rö̱hren [ˈrøːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. röhren:

röhren (brüllen) (Hirsch, Elch)

ryczeć [f. dk. za‑]

2. röhren pot.:

röhren (grölen) (Sänger, Betrunkener)

wyć pot.

röhren (grölen) (Sänger, Betrunkener)

wydzierać się pot.

3. röhren fig:

röhren (dröhnen) (Auspuff, Motor)

warczeć [f. dk. za‑]

I . rü̱hren [ˈryːrən] CZ. cz. przech.

1. rühren (umrühren):

rühren Teig

mieszać [f. dk. za‑]

unter ständigem Rühren das Mehl hinzufügen

mieszając dodawać mąkę

2. rühren (unterrühren):

rühren Milch, Wasser

dodawać [f. dk. dodać]

die Eier in den Teig rühren

dodać jajka do ciasta

3. rühren (erweichen):

rühren

wzruszać [f. dk. wzruszyć]

sie war gerührt

była wruszona

sie war gerührt

wzruszyła się

4. rühren (bewegen):

rühren Arme, Beine

poruszać [f. dk. poruszyć]

er rührte keinen Finger um mir zu helfen

nie kiwnął nawet palcem, aby mi pomóc

II . rü̱hren [ˈryːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. rühren (umrühren):

im Tee/Kaffee rühren

mieszać [f. dk. za‑] herbatę/kawę

2. rühren fig podn. (erwähnen):

an etw B. rühren

dotykać [f. dk. dotknąć] czegoś

an etw B. rühren

poruszać [f. dk. poruszyć] coś

3. rühren podn. (verursacht werden):

von etw rühren

być czymś spowodowanym

das rührt daher, dass ...

to się bierze stąd [lub jest spowodawne tym] , że...

III . rü̱hren [ˈryːrən] CZ. cz. zwr.

1. rühren (sich bewegen):

rühren

ruszać [f. dk. ruszyć] się

ich klingelte, aber es rührte sich nichts

dzwoniłem, ale nikt nie odpowiadał

die Verletzten rührten sich nicht

ranni r.m. l.mn. nie ruszali się

endlich rührte sich sein Gewissen fig

wreszcie sumienie r.n. go ruszyło pot.

rührt euch! WOJSK.

spocznij!

sich nicht vom Fleck rühren pot.

nie ruszyć się z miejsca

sich nicht rühren können pot.

mieć ograniczone środki [lub zasoby] finansowe

2. rühren pot. (sich melden):

rühren

odzywać [f. dk. odezwać] się pot.

I . we̱hren [ˈveːrən] CZ. cz. nieprzech. podn.

einer Sache C. wehren

przeciwdziałać czemuś

einer Sache C. wehren

zapobiegać [f. dk. zapobiec] czemuś

den Umtrieben wehren

przeciwdziałać intrygom [lub machinacjom]

einer Gefahr

zapobiegać niebezpieczeństwu

zwroty:

wehret den Anfängen!

przeszkadzaj początkom!

wehret den Anfängen!

niszcz zło w zarodku!

II . we̱hren [ˈveːrən] CZ. cz. zwr.

1. wehren (sich verteidigen):

sich [gegen etw] wehren

bronić się [przed czymś]

gegen diese Unterstellung werde ich mich doch wehren

przeciw tym insynuacjom będę [stanowczo] protestować

er weiß sich zu wehren

on potrafi się obronić

2. wehren (sich sträuben):

sich dagegen wehren etw zu tun

wzbraniać się przed zrobieniem czegoś

ze̱hren [ˈtseːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. zehren (erschöpfen):

an jdm zehren (Sorge)

wycieńczać [f. dk. wycieńczyć] kogoś

die beständige Sorge zehrt an ihr

ta ciągła troska r.ż. ją wyniszcza

an etw zehren (Krankheit)

wyniszczać [f. dk. wyniszczyć] coś

die Krankheit zehrte an seinen Kräften

choroba r.ż. podkopała jego siły fig

2. zehren podn. (verbrauchen):

von etw C. zehren

żyć z czegoś

von schönen Erinnerungen zehren fig

żyć pięknymi wspomnieniami fig

gạffen [ˈgafən] CZ. cz. nieprzech. pej.

[nach jdm/etw] gaffen

gapić się [na kogoś/coś] a. pej. pot.