Tłumaczenia dla hasła „aben“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱ber [ˈaːbɐ] SPÓJ.

1. aber (jedoch):

aber

jednak

aber

ale

es regnete, aber wir haben uns dennoch [o. trotzdem] amüsiert

padało, ale mimo to dobrze się bawiliśmy

er ist ein Hüne, sein Bruder aber ist klein und rundlich

on jest barczysty, natomiast jego brat r.m. jest mały i zaokrąglony

er trinkt gern, aber in Maßen

[on] lubi wypić, ale z umiarem

der Vater war streng, aber gerecht

ojciec r.m. był surowy, ale sprawiedliwy

als aber der Morgen graute, brachen sie sofort auf

jednak kiedy poranek r.m. zaświtał, natychmiast wyruszyli w drogę

aber dennoch, ...

jednakże,...

oder aber

albo

geben Sie mir drei Kilo Orangen, oder aber doch lieber nur zwei Kilo

proszę trzy kilo pomarańczy albo lepiej tylko dwa

2. aber (Einwand, Entgegnung):

aber das ist doch gelogen!

przecież to kłamstwo r.n. !

ich bin aber gar nicht weggelaufen!

przecież wcale nie uciekłem!

einer von euch muss es aber tun!

jeden z was musi to przecież zrobić!

II . a̱ber [ˈaːbɐ] PART.

1. aber (jedoch):

ich habe aber keine Zeit!

nie mam przecież czasu!

das mach ich aber nicht

tego jednak nie zrobię

aber so setzen Sie sich doch!

ale niechże pan/pani usiądzie

2. aber (wirklich):

das ist aber nett von Ihnen

to doprawdy miło z pana/pani strony

das ist aber nicht gerade nett von dir!

to doprawdy niezbyt miło z twojej strony!

das ist aber schön!

ale to ładne!

3. aber (empört):

aber Anna!

ależ Anno!

aber, aber!

ależ nie!

aber, aber, meine Herren!

no, no, moi panowie!

komm her, aber sofort!

chodź tu, i to natychmiast!

4. aber (gewiss):

aber ja!

ależ tak!

aber klar!

[no] jasne!

aber nein!

ależ nie!

aber gern!

ależ chętnie!

aber selbstverständlich!

ależ oczywiście!

aber hallo! pot.

no pewnie! pot.

III . a̱ber [ˈaːbɐ] PRZYSŁ. alt (wieder)

aber und abermals

wciąż

aber und abermals

nieustannie

a̱men [ˈaːmən] PRZYSŁ.

amen

amen

I . e̱ben [ˈeːbən] PRZYM. (flach, glatt)

eben Oberfläche

równy

zu ebener Erde (im Erdgeschoss)

na parterze

zu ebener Erde (in Höhe des Erdbodens)

równo z ziemią

II . e̱ben [ˈeːbən] PRZYSŁ.

1. eben (gleichmäßig):

eben verlaufen

równo

2. eben (gerade):

was hast du eben gesagt?

co przed chwilką powiedziałeś?

dein Bruder war eben noch hier

twój brat r.m. był tu jeszcze przed chwilką

ich wollte dich eben anrufen

właśnie chciałem do ciebie dzwonić

sie sind eben angekommen

właśnie przyszli

3. eben (als Bestätigung):

eben

właśnie

[na] eben!

[no] właśnie!

4. eben:

eben (gerade noch mengenmäßig)

akurat

eben (gerade noch zeitlich)

na czas

5. eben REG (kurz):

eben

na moment

hilfst du mir eben mal?

pomożesz mi trochę?

6. eben (knapp):

mit seinem Lohn kommt er so eben aus

ze swoją pensją on ledwo daje sobie radę

III . e̱ben [ˈeːbən] PART.

1. eben (nun einmal):

eben

po prostu

es ist eben so

tak po prostu już jest

er ist eben ein Idiot pej. pot.

on jest po prostu idiotą pej. pot.

2. eben (genau):

das brauche ich eben

właśnie tego potrzebuję

das ist es ja eben!

to jest właśnie to!

gut, dann eben nicht

dobrze, w takim razie nie

3. eben (als Abschwächung):

er ist nicht eben schön

on nie jest właściwie piękny

I . ü̱ben [ˈyːbən] CZ. cz. przech.

1. üben (trainieren):

üben Wurf, Sprungtechnik

trenować [f. dk. wy‑]

üben Finger

ćwiczyć [f. dk. wy‑]

2. üben (einstudieren):

etw üben Lied

ćwiczyć [f. dk. wy‑] coś

etw üben Geige

ćwiczyć na czymś

mit geübtem Auge

wprawnym okiem

3. üben (praktizieren):

Gerechtigkeit üben

być sprawiedliwym

Geduld üben fig

okazywać [f. dk. okazać] cierpliwość

Rache üben

mścić [f. dk. ze‑] się

Kritik üben

krytykować [f. dk. s‑]

II . ü̱ben [ˈyːbən] CZ. cz. nieprzech.

[mit jdm] üben (für die Schule)

ćwiczyć [f. dk. po‑] [z kimś]

[mit jdm] üben (trainieren)

trenować [f. dk. po‑] [z kimś]

auf dem Klavier üben

ćwiczyć na pianinie

III . ü̱ben [ˈyːbən] CZ. cz. zwr.

sich in etw C. üben

ćwiczyć się w czymś

sich in Geduld üben fig

ćwiczyć się w cierpliwości

das Kind hat sich tagelang am Klavier geübt

dziecko r.n. całymi dniami ćwiczyło grę na fortepianie

Zobacz też geübt

geü̱bt [gə​ˈʔyːpt] PRZYM.

geübt (geschickt) Griff

wprawny

geübt (erfahren) Fahrer, Segler

wytrawny

in etw C. geübt sein

mieć w czymś wprawę

im Reden geübt sein

mieć wprawę w mówieniu

o̱ben [ˈoːbən] PRZYSŁ.

1. oben (in der Höhe):

oben

na górze

ganz oben

na samej górze

oben links/rechts

na górze po lewej/prawej [stronie]

nach oben

do góry

nach oben

na górę

oben im Schrank

u góry w szafie

oben auf dem Regal

u góry na regale

oben auf dem Baum

na drzewie

oben auf der Liste

na początku listy

dort oben

tam na górze

bis oben [hin] voll sein

być pełnym [aż] po brzegi

von oben bis unten

od góry do dołu

jdn von oben bis unten mustern

mierzyć [f. dk. z‑] kogoś od góry do dołu [lub od stóp do głów]

sich oben ohne sonnen żart. pot.

opalać się toples[s]

jdn von oben herab ansehen

patrzeć na [lub traktować] kogoś z góry

er behandelt die Leute von oben herab

[on] traktuje ludzi z góry

ihr steht es bis oben pot.

[ona] ma tego po dziurki w nosie pot.

2. oben (an der Oberseite):

das Sofa ist oben etwas abgewetzt

kanapa r.ż. jest z wierzchu trochę wytarta

[hier] oben!

[tu] na wierzchu!

mit der Vorderseite nach oben

przednią stroną do góry

3. oben (an der Wasseroberfläche):

nach oben kommen (Taucher)

wypływać [f. dk. wypłynąć] na powierzchnię [wody]

[wieder] oben sein (Taucher)

być [znów] na powierzchni

4. oben (in einem oberen Stockwerk):

nach oben gehen

iść [f. dk. pójść] na górę

den Stuhl nach oben tragen

zanosić [f. dk. zanieść] krzesło na górę

5. oben (in sehr großer Höhe):

mit der Seilbahn nach oben fahren

wjeżdżać [f. dk. wjechać] kolejką linową na górę

6. oben pot. (auf höherer Ebene):

oben

w wyższych sferach

nach oben wollen

chcieć się wybić

die da oben

ci na górze

das kommt von oben

to przyszło z góry [lub od najwyższych władz]

das wird oben entschieden

o tym decyduje się na górze

nach Jahren harten Trainings war sie oben

po latach ciężkich treningów znalazła się w czołówce

7. oben (vorher):

siehe oben

patrz wyżej

oben erwähnt [o. genannt]

wyżej wymieniony

aus oben erwähnten Gründen

z wyżej wymienionych powodów

wie oben erwähnt

jak wyżej wymieniono

8. oben pot. (im Norden):

oben in Schleswig-Holstein

na północy w Szlezwiku-Holsztynie

(nach Norden) oben nach Schleswig-Holstein

na północ do Szlezwiku-Holsztynu

ạb|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. abhaben Hut, Brille:

abhaben

nie mieć na sobie

2. abhaben (bekommen):

einen Teil von etw abhaben wollen

chcieć dostać kawałek czegoś

willst du was [davon] abhaben?

chcesz dostać coś [z tego]?

er hat sein[en] Teil ab

on ma swoją część

er hat einen ab pot. (betrunken sein)

on się schlał pot.

er hat einen ab (nicht gescheit sein)

on ma nie po kolei w głowie pot.

3. abhaben (entfernt haben):

abhaben

zdejmować [f. dk. zdjąć]

abhaben

usuwać [f. dk. usunąć]

hast du den Deckel ab?

zdjąłeś wieko?

der hat doch ein Rad ab! pot.

[on] ma chyba nie po kolei w głowie! pot.

der hat doch ein Rad ab! pot.

ten nie ma dobrze w głowie [lub jest niespełna rozumu!] !

ạb|ebben CZ. cz. nieprzech. +sein

abebben (Wut)

przechodzić [f. dk. przejść]

abebben (Wut)

opadać [f. dk. opaść]

abebben (Streit, Lärm)

ustawać [f. dk. ustać]

abebben (Streit, Lärm)

cichnąć [f. dk. u‑]

die Erregung ebbte spürbar ab

podekscytowanie r.n. wyraźnie się zmniejszyło

I . ạb|heben CZ. cz. nieprzech. irr

1. abheben AERO:

[von etw] abheben (Flugzeug)

startować [f. dk. wy‑] [z czegoś]

[von etw] abheben (realitätsfremd werden) fig

odlatywać [f. dk. odlecieć ]fig

2. abheben (ans Telefon gehen):

abheben

odbierać [f. dk. odebrać]

3. abheben (beim Kartenspiel umlegen):

abheben

przekładać [f. dk. przełożyć]

4. abheben form a. PR. (sich beziehen, hinweisen):

auf etw B. abheben (Gericht)

wskazywać [f. dk. wskazać] na coś form

der Verteidiger hob auf die besonderen Umstände der Tat ab

obrońca r.m. wskazał na szczególne okoliczności czynu

II . ạb|heben CZ. cz. przech. irr

1. abheben FIN.:

Geld [vom Konto] abheben

podejmować [f. dk. podjąć ][lub wypłacać [f. dk. wypłacić ]] pieniądze [z konta]

2. abheben (umlegen):

abheben Karten

przekładać [f. dk. przełożyć]

3. abheben (herunternehmen):

abheben Deckel

zdejmować [f. dk. zdjąć]

abheben Telefonhörer

podnosić [f. dk. podnieść]

Masche abheben

zebrać oczko

III . ạb|heben CZ. cz. zwr. irr

1. abheben (sich ablösen):

abheben

odrywać [f. dk. oderwać] się

der Schorf hat sich von der Wunde abgehoben

strup r.m. oderwał się od rany

2. abheben (sich unterscheiden):

sich von jdm/etw [durch etw] abheben

odróżniać się od kogoś/czegoś [czymś]

er hob sich von seinen Mitschülern ab

[on] odróżniał się od swoich kolegów szkolnych

3. abheben (sich abzeichnen, optisch hervortreten):

sich vom Himmel abheben (Silhouette)

odcinać się od nieba

der Turm hebt sich gegen den blauen Himmel ab

wieża r.ż. odcina się od niebieskiego nieba

ạb|essen CZ. cz. przech. irr

abessen

wyjadać [f. dk. wyjeść]

wer hat die Mandeln vom Kuchen abgegessen?

kto powyjadał migdały z ciasta?

zwroty:

bei jdm abgegessen haben pot.

nie być u kogoś mile widzianym

I . ạb|geben CZ. cz. przech. irr

1. abgeben (teilen, verschenken):

etw [an jdn] abgeben

dawać [f. dk. dać] [komuś] coś

er hat mir die Hälfte vom Kuchen abgegeben

[on] dał mi połowę ciasta

2. abgeben (verkaufen):

etw [an jdn] abgeben

sprzedawać [f. dk. sprzedać] [komuś] coś

3. abgeben (hinterlegen):

etw [bei jdm] abgeben

oddawać [f. dk. oddać] [komuś] coś do przechowania

er gibt den Mantel an der Garderobe ab

[on] oddaje płaszcz do szatni

4. abgeben (äußern):

abgeben Meinung

wyrażać [f. dk. wyrazić]

abgeben Erklärung, Urteil

składać [f. dk. złożyć]

eine Stellungnahme [zu etw] abgeben

zajmować [f. dk. zająć] stanowisko [w sprawie czegoś]

5. abgeben POLIT.:

abgeben Stimme

oddawać [f. dk. oddać]

die abgegebenen Stimmen

oddane głosy r.m. l.mn.

6. abgeben (einreichen):

abgeben Doktorarbeit

składać [f. dk. złożyć]

7. abgeben (überlassen, übergeben):

abgeben Arbeit, Auftrag

przekazywać [f. dk. przekazać]

8. abgeben (liefern):

den Stoff für etw abgeben

dostarczać [f. dk. dostarczyć] materiał na coś [lub do czegoś]

9. abgeben pot. (sein):

eine gute Lehrerin abgeben

być dobrą nauczycielką

er gab eine traurige Figur ab

[on] zrobił smutne wrażenie

10. abgeben (abfeuern):

einen Schuss [auf jdn/etw] abgeben

oddawać [f. dk. oddać] strzał [do kogoś/czegoś]

11. abgeben (ausströmen):

abgeben Wärme, Energie

wydzielać

12. abgeben SPORT (abspielen):

abgeben Ball

podawać [f. dk. podać]

13. abgeben SPORT (verlieren):

Punkte/den Platz [an jdn] abgeben (Mannschaft)

tracić [f. dk. s‑] punkty/miejsce [na czyjąś korzyść]

Preußen Münster hat wieder drei Punkte abgegeben

Preußen Münster znów stracił trzy punkty

zwroty:

den Rahmen für etw abgeben

tworzyć [f. dk. s‑] ramy czegoś

II . ạb|geben CZ. cz. nieprzech. irr SPORT

abgeben (Spieler)

serwować [f. dk. za‑]

III . ạb|geben CZ. cz. zwr. irr

1. abgeben (sich beschäftigen):

sich nicht mit Kleinigkeiten abgeben

nie zajmować się drobnostkami

2. abgeben pot. (sich einlassen):

sich mit jdm abgeben

zadawać [f. dk. zadać] się z kimś pot.

mit diesen Leuten geben wir uns nicht ab

z tymi ludźmi się nie zadajemy

A̱ber <‑s, ‑ [o. fam: ‑s]> [ˈaːbɐ] RZ. r.n.

1. Aber (Einwand, Vorbehalt):

Aber

zastrzeżenie r.n.

kein [o. ohne Wenn und] Aber!

bez żadnego ale!

2. Aber (Schwierigkeit, Haken):

etw hat ein Aber

coś ma jakieś ale [lub jakiś haczyk] fig pot.

A̱men <‑s, ‑> [ˈaːmən] RZ. r.n. l.mn. selten

Amen

amen r.n.

zwroty:

das ist so sicher wie das Amen in der Kirche

to jest pewne jak amen w pacierzu

zu allem ja und Amen sagen pot.

przytakiwać wszystkiemu

zu allem ja und Amen sagen pot.

zgadzać się na wszystko

sein Amen zu etw geben pot.

zgadzać [f. dk. zgodzić] się na coś

sein Amen zu etw geben pot.

dawać [f. dk. dać] swoją zgodę na coś

Ä̱ren RZ.

Ären l.mn. od Ära

Zobacz też Ära

Ä̱ra <‑, Ären> [ˈɛːra] RZ. r.ż. l.mn. selten podn.

Ära

era r.ż.

ä̱sen [ˈɛːzən] CZ. cz. nieprzech.

äsen

żerować

Abgaben RZ.

Hasło od użytkownika

Abgaben rz. l.mn. FIN.

świadczenia na rzecz państwa r.ż. l.mn.

Abgaben rz. l.mn. ADM.

daniny publicznoprawne r.ż. l.mn.

Abgaben bei der Einfuhr rz. l.mn. FIN. przykł.

opłaty importowe r.ż. l.mn.