Tłumaczenia dla hasła „schlać“ w niemiecko » polski słowniku

I . schla̱u̱ [ʃlaʊ] PRZYM.

1. schlau (listig, raffiniert):

schlau Fuchs, Bursche

chytry

2. schlau pot. (klug):

schlau Idee, Mensch

sprytny

aus jdm nicht schlau werden

nie móc kogoś rozszyfrować fig

aus etw nicht schlau werden

nie móc się w czymś połapać pot.

das ist ein ganz Schlauer! iron. pot.

[ten to] niezły cwaniak r.m. ! pot.

das ist ein ganz Schlauer! iron. pot.

chytra z niego sztuka r.ż. ! pot.

II . schla̱u̱ [ʃlaʊ] PRZYSŁ.

schlau gedacht:

schlau

sprytnie

schlạng [ʃlaŋ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schlang cz. prz. von schlingen

Zobacz też schlingen

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. przech.

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich C. einen Schal um den Hals schlingen

owijać [f. dk. owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać pot.

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. (Tier, Person)

schlingen

połykać

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. zwr.

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [f. dk. opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [f. dk. owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz r.m. oplata [lub owija] się wokół drzewa

schlạnk [ʃlaŋk] PRZYM.

schlank Person

szczupły

schlank Baum fig

wiotki

schlank machen (Essen)

odchudzać [f. dk. odchudzić]

schlank machen (Kleidung)

wyszczuplać [f. dk. wyszczuplić]

schlank werden

zeszczupleć

der Mantel macht dich schlank

ten płaszcz r.m. cię wyszczupla

schlạpp [ʃlap] PRZYM.

1. schlapp (erschöpft):

schlapp

wykończony pot.

ich fühle mich völlig schlapp

czuję się zupełnie wykończony pot.

sich schlapp lachen

śmiać [f. dk. u‑] się do łez [lub rozpuku]

2. schlapp pot. (unbedeutend):

schlappe tausend Euro

nędzne tysiąc euro

3. schlapp pot. (schwach):

schlapp Sieg, Leistung

kiepski pot.

3. schlapp pej. pot. (träge):

schlapp

rozlazły pot.

schlapp

niemrawy

schlapp

apatyczny

er ist so ein schlapper Kerl!

on jest takim rozlazłym facetem! pot.

4. schlapp (nicht straff):

schlapp

sflaczały pot.

schlapp

zwiotczały

schlapp

wiotki

I . schlạff [ʃlaf] PRZYM.

1. schlaff (locker):

schlaff Fahne, Segel

obwisły

schlaff Seil

luźny

schlaff Moral

niski

schlaff Disziplin

rozluźniony fig

2. schlaff (kraftlos):

schlaff Händedruck

słaby

schlaff Muskeln

wiotki

schlaff Haut

sflaczały pot.

3. schlaff pej. (energielos, träge):

schlaff Typ

rozlazły pot.

ein schlaffer Typ

rozlazły typ r.m. [lub facet r.m. ] pot.

ein schlaffer Händedruck

słaby uścisk r.m. dłoni

4. schlaff pej. sl (langweilig):

schlaff Musik, Party

smętny pot.

II . schlạff [ʃlaf] PRZYSŁ.

schlaff herabhängen

zwisać luźno

schlịch [ʃlɪç] CZ. cz. nieprzech., cz. zwr.

schlich cz. prz. von schleichen

Zobacz też schleichen

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [f. dk. do‑] się a. pot.

die Zeit schleicht fig

czas r.m. się wlecze pot.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] CZ. cz. zwr.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [f. dk. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! poł. niem., austr.

spływaj! pot.

schleich dich! poł. niem., austr.

spadaj! pot.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pot.

Schla̱f <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃlaːf] RZ. r.m.

Schlaf

sen r.m.

einen festen/leichten Schlaf haben

mieć mocny/lekki sen

keinen Schlaf finden podn.

nie móc zasnąć [lub spać]

jdn aus dem Schlaf reißen

wyrwać kogoś ze snu

im Schlaf reden [o. sprechen]

mówić przez sen

im tiefsten Schlaf liegen

być pogrążonym w głębokim śnie

in tiefen Schlaf fallen

zapaść w głęboki sen

die Sorge um die Kinder raubt ihr den Schlaf podn.

troska r.ż. o dzieci spędza jej sen z powiek

sich C. den Schlaf aus den Augen reiben

przecierać oczy ze snu

zwroty:

das fällt mir nicht im Schlaf ein!, ich denke nicht im Schlaf daran! pot.

ani mi się śni! pot.

an so eine Möglichkeit hätte ich nicht im Schlaf gedacht!

o takiej możliwości nawet mi się nie śniło!

den Schlaf des Gerechten schlafen żart.

spać snem sprawiedliwego

etw im Schlaf können [o. beherrschen] pot.

[potrafić] zrobić coś bez najmniejszego wysiłku

Schla̱g <‑[e]s, Schläge> [ʃlaːk, pl: ˈʃlɛːgə] RZ. r.m.

1. Schlag (Hieb):

Schlag

uderzenie r.n.

Schlag

raz r.m.

ein Schlag ins Gesicht

policzek fig

ein Schlag unter die Gürtellinie

cios r.m. poniżej pasa

ein Schlag ins Wasser

fiasko r.n.

Schlag auf Schlag

jeden po drugim

mit einem Schlag pot.

nagle

auf einen Schlag pot.

za jednym zamachem pot.

auf den ersten Schlag

od razu

auf den ersten Schlag (Liebe)

od pierwszego wejrzenia

keinen Schlag tun pot.

nie kiwnąć palcem fig

2. Schlag:

Schlag (Hall: einer Uhr)

uderzenie r.n.

Schlag (einer Glocke)

[wy]bicie r.n.

Schlag sechs Uhr

z uderzeniem godziny szóstej

Schlag sechs Uhr

punkt r.m. szósta

3. Schlag (Schicksalsschlag):

[schwerer] Schlag

[ciężki] cios r.m. fig

das war ein schwerer Schlag für ihn

to był dla niego ciężki cios fig

4. Schlag (Stromschlag):

Schlag

porażenie r.n.

einen Schlag bekommen

zostać porażonym prądem

5. Schlag (Taubenschlag):

Schlag

gołębnik r.m.

6. Schlag REG pot. (Portion):

Schlag

porcja r.ż.

ein Schlag Suppe

porcja zupy

7. Schlag:

Schlag (Herzschlag)

bicie r.n.

Schlag (Pulsschlag)

uderzenie r.n.

8. Schlag pot. (Schlaganfall) MED.:

Schlag

udar r.m.

Schlag

porażenie r.n.

der Schlag hat ihn getroffen

dostał udaru mózgu [lub apopleksji]

mich trifft [o. rührt] der Schlag! pot.

szlag r.m. mnie trafia! pot.

der Schlag soll dich treffen! pot.

niech cię szlag trafi! pot.

er war wie vom Schlag getroffen [o. gerührt]

on był jak rażony gromem [lub piorunem]

9. Schlag fig (Art, Sorte):

Schlag

pokrój r.m.

Schlag

typ r.m.

ein Mann vom alten Schlag

mężczyzna r.m. starego pokroju

vom gleichen Schlag sein

być ulepionym z tej samej gliny

10. Schlag alt (Autotür):

Schlag

drzwi[czki] l.mn. samochodowe

11. Schlag l.mn. (Prügel):

Schlag

lanie r.n. pot.

Schläge bekommen

dostawać [f. dk. dostać] lanie pot.

12. Schlag (Rasse):

ein kleinerer Schlag von Pferden

nieliczna rasa r.ż. koni

schlọssNP [ʃlɔs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., schlọßst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schloss cz. prz. von → schließen

Zobacz też schließen

I . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. przech.

1. schließen (zumachen):

schließen Tür, Flasche

zamykać [f. dk. zamknąć]

sie hat ihre Augen geschlossen

[ona] zamknęła oczy

das Geschäft ist schon geschlossen

sklep r.m. jest już zamknięty

2. schließen (beenden):

einen Kongress/eine Konferenz schließen

kończyć [f. dk. za‑] kongres/konferencję

eine Sitzung schließen

zakończyć posiedzenie

sie schloss den Vortrag mit den Worten ...

[ona] zakończyła wykład słowami...

eine Anwendung/eine Datei schließen INF.

zamykać [f. dk. zamknąć] program [lub aplikację] /plik

3. schließen (eingehen):

schließen Pakt, Vertrag, Ehe

zawierać [f. dk. zawrzeć]

Frieden schließen (nach Krieg)

zawrzeć pokój

Frieden schließen (nach Streit)

godzić się [f. dk. po‑]

Freundschaft schließen

zawierać przyjaźń

4. schließen (ausfüllen):

schließen Lücke

wypełniać [f. dk. wypełnić]

ein Loch schließen

wypełnić dziurę

5. schließen (schlussfolgern):

etw aus seinen Beobachtungen schließen

wnioskować [f. dk. wy‑] coś ze swych spostrzeżeń

6. schließen ELEKT. (anschließen):

schließen

podłączać [f. dk. podłączyć]

schließen

przyłączać [f. dk. przyłączyć]

7. schließen (anschließen):

das Fahrrad mit einer Kette an einen Pfahl schließen

przyczepiać [f. dk. przyczepić] rower łańcuchem do kołka [lub słupka]

8. schließen (einschließen):

schließen Schmuck, Gefangene

zamykać [f. dk. zamknąć]

sie hat ihre Mutter in die Arme geschlossen fig

[ona] wzięła swoją matkę w ramiona [lub objęcia]

jdn ins [o. in sein] Herz schließen

serdecznie [lub bardzo] polubić kogoś

etw in sich schließen

zawierać [f. dk. zawrzeć] coś w sobie

II . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. schließen (das Schloss betätigen):

schließen

zamykać [f. dk. zamknąć]

der Schlüssel schließt gut

klucz r.m. zamyka dobrze

schlecht schließen (Tür, Fenster)

nie domykać się

2. schließen:

schließen (enden) (Unterricht)

kończyć [f. dk. za‑] się

3. schließen:

schließen (zugehen) (Geschäft)

zamykać [f. dk. zamknąć]

die Läden schließen um 20 Uhr

sklepy r.m. l.mn. zamykają o godzinie 20

4. schließen FIN.:

fest schließen FIN.

zamykać [f. dk. zamknąć]

die Börse schloss freundlich (die Schlusskurse waren hoch)

zamknięcie r.n. giełdy było optymistyczne

5. schließen (schlussfolgern):

aus einer Beobachtung auf etw B. schließen

wnioskować [f. dk. wy‑] coś z jakiejś obserwacji

aus dieser Beobachtung schloss er auf die Tatsache, dass ...

z tej obserwacji wywnioskował fakt, że...

du darfst nicht von dir auf andere schließen

nie możesz sądzić innych według siebie

III . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. zwr.

1. schließen (geschlossen werden):

schließen

zamykać [f. dk. zamknąć] się

da schließt sich der Kreis

i koło r.n. się zamyka

2. schließen (sich anschließen):

an den Film schließt sich die Werbung

po filmie jest emitowana reklama r.ż.

schlu̱g [ʃluːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schlug cz. prz. von schlagen

Zobacz też schlagen

I . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. przech.

1. schlagen (hauen):

schlagen

uderzać [f. dk. uderzyć]

jdn [ins Gesicht] schlagen

uderzyć kogoś [w twarz]

er schlug sie zu Boden

powalił ją na ziemię

er schlug ihr das Buch aus der Hand

wytrącił jej książkę z ręki

die Hände vors Gesicht schlagen

zakryć twarz rękoma

er schlug alles kurz und klein

roztrzaskał wszystko w drobny mak

etw zu Scherben schlagen

rozbijać [f. dk. rozbić] coś na [drobne] kawałki

jdn zum Krüppel schlagen

pobić kogoś ze skutkiem [trwałego] kalectwa

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

napychać [f. dk. napchać] sobie brzuch pot.

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

obżerać się pot.

die Augen zu Boden schlagen fig

spuszczać [f. dk. spuścić] oczy [lub wzrok]

ehe ich mich schlagen lasse pot.

nie mam nic przeciwko

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pot.

upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu fig

alles über einen Leisten schlagen

traktować [f. dk. po‑] wszystko jednakowo

sich etw aus dem Kopf [o. Sinn] schlagen

wybić coś sobie z głowy

etw in den Wind schlagen pot.

puścić coś mimo uszu

etw in den Wind schlagen pot.

nie zważać na coś

sich C. die Nacht um die Ohren schlagen pot.

nie zmrużyć oka przez [lub przebalować pot. ] całą noc

2. schlagen (besiegen):

schlagen Gegner, Feind

pobić

schlagen Schachfigur, Spielstein

zbijać [f. dk. zbić]

schlagen Rekord

bić [f. dk. po‑]

sie schlugen die deutsche Mannschaft mit 3:1

pokonali drużynę niemiecką 3:1

sie schlug ihn dreimal beim Schachspiel

ona wygrała z nim trzy razy w szachy

er hat ihn um drei Meter geschlagen

był lepszy od niego o 3 metry

er gab sich geschlagen podn.

uznał swoją przegraną

er gab sich geschlagen podn.

przyznał się do porażki

[in etw] nicht zu schlagen sein pot.

być [w czymś] nie do pobicia

mit jdm/etw geschlagen sein

mieć z kimś/czymś duży kłopot [lub wielkie utrapienie]

3. schlagen (fällen):

schlagen Baum

ścinać [f. dk. ściąć]

schlagen Baum

wyrąbywać [f. dk. wyrąbać]

4. schlagen (hineinschlagen):

einen Nagel in die Wand schlagen

wbijać [f. dk. wbić] gwóźdź w ścianę

5. schlagen MUS:

schlagen Takt

wybijać

schlagen Trommel

bić [lub walić pot. ] w coś

schlagen Trommel

bębnić [f. dk. za‑] w coś pot.

6. schlagen (bearbeiten):

schlagen Eiweiß, Sahne

ubijać [f. dk. ubić]

ein paar Eier in die Pfanne schlagen

wbijać [f. dk. wbić] kilka jaj na patelnię

7. schlagen (läuten):

schlagen

bić [f. dk. wy‑]

schlagen Uhrzeit

wybijać [f. dk. wybić]

es hat zehn Uhr geschlagen

wybiła [godzina r.ż. ] dziesiąta

eine geschlagene Stunde

bita godzina r.ż. pot.

Alarm schlagen

bić na alarm

8. schlagen (ausführen):

schlagen Loch, Kerbe

wybijać [f. dk. wybić]

einen Bogen um jdn/etw schlagen

zataczać [f. dk. zatoczyć] łuk wokół kogoś/czegoś

einen Kreis schlagen

zakreślać [f. dk. zakreślić] koło

9. schlagen (wickeln):

etw in Papier schlagen

zawijać [f. dk. zawinąć] coś w papier

etw in Papier schlagen

owijać [f. dk. owinąć] coś papierem

10. schlagen:

schlagen (greifen und töten) (Greifvogel)

upolować

11. schlagen (dazurechnen):

Gewinn aus etw schlagen

czerpać z czegoś zyski

12. schlagen (anwachsen):

die Pflanze hat Wurzeln geschlagen

roślina r.ż. ukorzeniła się

Wurzeln schlagen (a. sich einleben)

zapuszczać [f. dk. zapuścić] korzenie a. fig

II . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlagen +haben (hämmern):

[mit etw] auf etw B./gegen etw schlagen

uderzyć [czymś] w coś/o coś

(hauen, zuschlagen) jdm [mit der Faust] ins Gesicht schlagen

uderzyć kogoś [pięścią] w twarz

um sich schlagen

wywijać czymś [wokół siebie]

das schlägt nicht in mein Fach fig

to nie [jest] moja specjalność r.ż.

das schlägt nicht in mein Fach fig

nie znam się na tym

2. schlagen +haben o sein:

schlagen (auftreffen) (Flammen)

bić w górę

an etw B. schlagen (Regen, Wellen)

uderzać [f. dk. uderzyć] o coś

3. schlagen +haben:

schlagen (pochen) (Herz, Puls)

bić [f. dk. za‑]

sein Gewissen schlägt ihm fig

on ma wyrzuty sumienia

4. schlagen +haben:

schlagen (läuten) (Uhr, Glocke)

bić [f. dk. wy‑]

die Abschiedsstunde hat geschlagen fig

wybiła godzina r.ż. pożegnania podn.

5. schlagen +sein pot. (ähneln):

die Jüngste schlägt nach der Mutter

najmłodsza r.ż. wdała się w matkę

6. schlagen +sein MED.:

die Erkältung ist ihm auf die Blase geschlagen

przeziębienie r.n. wywołało u niego zapalenie pęcherza

jdm [o. bei jdm] auf den Magen schlagen

odbić się na czyimś żołądku

7. schlagen +sein (aufprallen):

schlagen

uderzać [f. dk. uderzyć]

er schlug mit dem Kopf gegen die Tischkante

uderzył głową o brzeg stołu

sie schlug an die Tür

[ona] waliła do drzwi pot.

8. schlagen +haben:

schlagen (singen) (Nachtigall)

kląskać podn.

schlagen (singen) (Nachtigall)

Fink

schlagen (singen) (Nachtigall)

śpiewać

III . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. zwr.

1. schlagen (rangeln):

sich [mit jdm] schlagen

bić [f. dk. po‑] się [z kimś]

sich um etw schlagen

bić [f. dk. po‑] się o coś

sich auf jds Seite schlagen

przejść na czyjąś stronę

2. schlagen (zurechtkommen):

sich gut/tapfer schlagen

dobrze/dzielnie sobie radzić [f. dk. po‑]

sich durchs Leben schlagen pot.

przebijać się przez życie fig pot.