W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „gedisst“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

gemụsst: czasownik nieprzechodni
gefạsst: I. przymiotnik i przysłówek II. przymiotnik i przysłówek
gewụsst: czasownik nieprzechodni lub przechodni
gewịss: I. przymiotnik i przysłówek II. przymiotnik i przysłówek
gedi̱e̱h: czasownik nieprzechodni
Gedịcht: rzeczownik
mịsst: czasownik
frịsst: czasownik
gedạcht: I. czasownik nieprzechodni lub przechodni II. czasownik nieprzechodni
gedẹckt: I. Reflexives oder transitives Verb II. przymiotnik i przysłówek
gedụrft: czasownik nieprzechodni lub przechodni
Ge̱i̱st: rzeczownik
bewụsst: I. przymiotnik i przysłówek II. przymiotnik i przysłówek
Gebịss: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: gewiss , gewusst , gefasst , gemusst , Gebiss , bewusst , Geist , gedurft , gedeckt , gedacht , frisst , misst , Gedicht i gedieh

gemụsstNP [gəˈmʊst] CZ. cz. nieprzech., gemụßtst. pis. CZ. cz. nieprzech.

gemusst pp von → müssen

Zobacz też müssen , müssen

mụ̈ssen² <muss, musste, gemusst> [ˈmʏsən] CZ. cz. nieprzech.

1. müssen (gezwungen sein):

ich muss zum Arzt/zur Post

muszę iść do lekarza/na pocztę

ich habe gemusst

2. müssen (nicht umhinkönnen):

musisz!

ich muss, ob ich will oder nicht

muszę, czy tego chcę czy nie chcę [lub czy mi się to podoba czy nie]

ich muss nicht

3. müssen (austreten müssen):

ich muss mal [aufs Klo] pot.

muszę się załatwić pot.

mụ̈ssen¹ <muss, musste, müssen> [ˈmʏsən] CZ. cz. przech. +modal

1. müssen (gezwungen sein):

er muss arbeiten

[on] musi pracować

lachen müssen

nie móc się powstrzymać od śmiechu

das muss sein

sie musste es tun

musiała to zrobić

ich muss immer um sechs Uhr aufstehen

muszę codziennie wstawać o szóstej

die Ausstellung muss man gesehen haben

[tą] wystawę trzeba zobaczyć

es kam, wie es kommen musste

stało się to, co się stać musiało

2. müssen (notwendig sein):

man muss nur auf diesen Knopf drücken

wystarczy nacisnąć ten guzik

du musst mir nicht helfen

nie musisz mi pomagać

das muss nicht heißen, dass ...

to [jeszcze] nie oznacza, że...

ich muss [schon] sagen ...

muszę [jednak] powiedzieć...

er musste getragen werden

musieli go nieść

das hättest du mir sagen müssen

trzeba było mi o tym powiedzieć

muss das sein?

czy tak musi być?

warum muss es ausgerechnet heute regnen?

dlaczego akurat dzisiaj musi padać deszcz r.m. ?

das muss nicht stimmen

to nie musi być prawdą

wenn es [unbedingt] sein muss

jeśli już tak [koniecznie] musi być

du musst mich mal besuchen

musisz mnie kiedyś odwiedzić

du musst das nicht so eng sehen

musisz to zaakceptować

3. müssen (Ausdruck der Vermutung):

er muss krank sein

[on] prawdopodobnie jest chory

er muss bald kommen

on musi wkrótce przyjść

hier muss der Unfall passiert sein

wypadek musiał wydarzyć się tutaj

er müsste schon da sein

on musiałby już tu być

das müsstest du eigentlich wissen

to powinieneś akurat [ty] wiedzieć

es müsste jetzt acht Uhr sein

powinna być teraz ósma [godzina]

4. müssen (Ausdruck des Wunsches):

er müsste viel mehr lernen

musiałby o wiele więcej się uczyć

man müsste mehr Zeit haben

trzeba by mieć więcej czasu

Geld müsste man haben!

trzeba by było mieć pieniądze!

man müsste noch mal zwanzig sein!

gdyby z powrotem mieć dwadzieścia lat!

I . gefạsstNP [gəˈfast] PRZYM. PRZYSŁ., gefạßtst. pis. PRZYM.

1. gefasst (beherrscht):

gefasst Person

er wirkt gefasst

[on] sprawia wrażenie [człowieka] opanowanego

2. gefasst (eingestellt):

auf etw B. gefasst sein

być przygotowanym na coś

sich auf etw B. gefasst machen

nastawić się na coś

er kann sich auf etw gefasst machen! pot.

on może się liczyć z kłopotami! pot.

II . gefạsstNP [gəˈfast] PRZYM. PRZYSŁ., gefạßtst. pis. PRZYSŁ.

gefasst aufnehmen:

gewụsstNP [gəˈvʊst] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., gewụßtst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gewusst pp von → wissen

Zobacz też wissen

I . wịssen <weiß, wusste, gewusst> [ˈvɪsən] CZ. cz. przech.

1. wissen (als Kenntnisse besitzen):

wissen Fakten, Weg, Adresse

znać

viel wissen

dużo wiedzieć

soviel ich weiß[, ist er noch da]

o ile mi wiadomo[, on jeszcze tam jest]

er weiß, was er will

[on] wie, czego chce

davon weiß ich nichts

nic mi o tym nie wiadomo

wenn sie das gewusst hätte!

gdyby to [lub o tym] wiedziała!

wenn er das wüsste!

gdyby [on] to wiedział!

woher soll ich das wissen?

skąd mam to wiedzieć?

woher weißt du das?

skąd to wiesz?

weißt du schon das Neueste?

słyszałeś już nowinę?

er weiß immer alles besser

on zawsze wie wszystko lepiej

das musst du selbst wissen

sam[a] to musisz wiedzieć

das hätte er wissen müssen

musiał o tym wiedzieć

jdn in guten Händen wissen podn.

wiedzieć, że ktoś jest w dobrych rękach

ich wüsste nicht, was ich lieber täte

nie wiedziałbym co bym miał zrobić

ich weiß, wovon ich rede

wiem, o czym mówię

weißt du was?

wiesz co?

gewusst, wie! pot.

genialne [lub kapitalne] !

was weiß ich pot.

dokładnie nie wiem

was weiß ich pot.

was weiß ich pot.

[lub] jakoś tak pot.

und was weiß ich noch alles pot.

i to pewnie jeszcze nie wszystko pot.

was ich nicht weiß, macht mich nicht heiß przysł.

czego oczy ntpl nie widzą, tego sercu nie żal

2. wissen (können):

sich C. zu helfen wissen

umieć sobie poradzić

sich C. nicht mehr zu helfen wissen

nie wiedzieć, co dalej [począć]

ich wusste mir nicht anders zu helfen

nie potrafiłem znaleźć innego wyjścia z sytuacji

er weiß es [halt] nicht anders

on po prostu nie umie [lub potrafi] inaczej

ich hoffe, ihr wisst das zu schätzen

mam nadzieję, że potraficie to docenić

ich weiß mit ihr umzugehen

umiem się z nią obchodzić

nicht mehr aus noch ein wissen

3. wissen (erfahren):

jdn etw wissen lassen

powiadamiać [f. dk. powiadomić] kogoś o czymś

ich möchte nicht wissen, was das gekostet hat

nie chcę [wcale] wiedzieć, ile to kosztowało

lassen Sie mich wissen, wenn/ob ...

proszę dać mi znać, kiedy/czy...

sie will nichts mehr von mir wissen

ona nie chce mnie więcej znać

ich will davon nichts wissen

nie chcę o tym nic wiedzieć

4. wissen (kennen):

znać

weißt du einen guten Arzt?

znasz dobrego lekarza?

II . wịssen <weiß, wusste, gewusst> [ˈvɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. wissen (bewusst sein):

von etw wissen

wiedzieć o czymś

ich weiß von nichts

ja nic nie wiem

[ach,] weißt du, ...

[ach,] wiesz,...

[ach,] wissen Sie, ...

[ach,] wie pan/pani,...

ich weiß nicht, wo er ist

nie wiem, gdzie on jest

wusstest du, dass ...?

wiedziałeś o tym...?

um etw C. wissen

wiedzieć o czymś

man kann nie wissen! pot.

nigdy nic nie wiadomo! pot.

nicht, dass ich wüsste pot.

nic mi o tym nie wiadomo

kto wie?

das ist wer weiß wie teuer pot.

Bóg wie, ile to kosztuje pot.

weiß der Henker! pot.

licho wie! pot.

2. wissen (sich erinnern):

weißt du noch[, wie schön es war]?

pamiętasz jeszcze[, jak było pięknie]?

wissen Sie noch?

pamięta pan/pani jeszcze?

I . gewịssNP [gəˈvɪs] PRZYM. PRZYSŁ., gewịßst. pis. PRZYM.

1. gewiss attr (nicht näher benannt):

hier ist ein gewisser Herr Müller

oto niejaki pan r.m. Müller

in gewissem Maße

w pewnym stopniu

2. gewiss (sicher):

pewny

[sich C.] einer Sache D. gewiss sein

być czegoś pewnym

II . gewịssNP [gəˈvɪs] PRZYM. PRZYSŁ., gewịßst. pis. PRZYSŁ.

gewiss (sicherlich)

gewiss (zweifellos)

[aber] gewiss!

[ależ] oczywiście!

sie denken gewiss, dass ich übertreibe

pewnie myślą, że przesadzam

gedi̱e̱h [gəˈdiː] CZ. cz. nieprzech.

gedieh cz. prz. von gedeihen

Zobacz też gedeihen

gede̱i̱hen <gedeiht, gedieh, gediehen> [gəˈdaɪən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. gedeihen (sich gut entwickeln):

gedeihen Kinder, Tiere, Pflanzen

rozwijać się dobrze

2. gedeihen:

gedeihen (vorankommen) (Verhandlungen)

czynić postępy

gedeihen (Pläne, Werk)

gedeihen (Wirtschaft)

die Sache ist so weit gediehen, dass ...

sprawa r.ż. posunęła tak daleko, że...

jdm gutes gedeihen wünschen

życzyć komuś powodzenia

Gedịcht <‑[e]s, ‑e> [gəˈdɪçt] RZ. r.n.

wiersz r.m.

ein Gedicht aufsagen

recytować [f. dk. wy‑] wiersz

das ist ein Gedicht fig

to poemat r.m. fig

mịsstNP [mɪst] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., mịßtst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

misst 3. pers präs von → messen

Zobacz też messen

I . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. przech.

1. messen (ermitteln):

messen Fieber

mierzyć [f. dk. z‑]

die Zeit messen

2. messen (ausmessen):

messen Fenster

3. messen (beurteilen):

etw an etw C. messen

mierzyć [f. dk. z‑] coś miarą czegoś fig

an dieser Leistung wird man die anderen messen

według tego osiągnięcia będą oceniani pozostali

II . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. nieprzech.

70 m² messen (Wohnung)

mierzyć [lub mieć] 70 m²

der Baum misst sieben Meter

to drzewo r.n. ma siedem metrów

III . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. zwr. podn.

sich nicht mit jdm messen können

nie móc się z kimś mierzyć

sich in Wettkämpfen miteinander/mit jdm messen

mierzyć się ze sobą/z kimś w zawodach

frịsstNP [frɪst] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., frịßtst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

frisst 3. pers präs von → fressen

Zobacz też fressen

I . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

1. fressen (Nahrung zu sich nehmen):

[aus/von etw] fressen (Tier)

żreć [z czegoś]

sie gab dem Hund etw zu fressen

die Kuh hat sich mit Gras voll gefressen

krowa r.ż. najadła się trawy

2. fressen pot. (essen):

żreć pej. pot.

auf der Party habe ich mich voll gefressen

nażarłem się na przyjęciu pej. pot.

er frisst ihr quasi aus der Hand pej.

on je jej niejako z ręki fig

ich fresse einen Besen, wenn ...

niech mnie kule biją, jeśli... pot.

er wird dich schon nicht fressen

przecież on cię nie zje pot.

er frisst mir die Haare vom Kopf

[on] żeruje na mnie [lub żyje na mój koszt] [lub wpędzi mnie w biedę]

die hat wohl die Weisheit mit Löffeln gefressen iron.

[ona] chyba pozjadała wszystkie rozumy iron.

einen Narren an jdm gefressen haben

zwariować na czyimś punkcie

jdn zum Fressen gern haben żart.

strasznie kogoś lubić pot.

jdn gefressen haben

nie trawić kogoś pot.

den habe ich gefressen

nie cierpię go

3. fressen:

fressen (verbrauchen) (Benzin, Zeit, Geld)

pochłaniać [f. dk. pochłonąć]

II . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] CZ. cz. zwr. (eindringen)

sich in etw B. fressen (Bohrer)

wnikać [f. dk. wniknąć] w coś

sich in etw B. fressen (Rost, Säure)

nadgryzać [f. dk. nadgryźć] coś

sich in etw B. fressen (Kälte) fig

przenikać [f. dk. przeniknąć] coś

I . gedạcht [gəˈdaxt] CZ. cz. nieprzech., cz. przech. irr

gedacht pp von denken

II . gedạcht [gəˈdaxt] CZ. cz. nieprzech. irr

gedacht pp von gedenken

Zobacz też gedenken , denken

gedẹnken* CZ. cz. nieprzech. irr

1. gedenken podn. (ehren):

jds/einer Sache gedenken

składać [f. dk. złożyć] komuś/czemuś hołd pamięci podn.

2. gedenken podn. (erwähnen):

in seiner Rede gedachte er der Toten

w swojej mowie wspominał zmarłą [lub zmarłych]

3. gedenken (beabsichtigen, vorhaben):

gedenken etw zu tun

zamierzać coś zrobić

ich gedenke morgen abzureisen

myślę o wyjeździe jutro

I . dẹnken <denkt, dachte, gedacht> [ˈdɛŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. denken (mit dem Verstand arbeiten):

schnell/logisch denken

myśleć szybko/logicznie

laut denken pot.

głośno myśleć

ich denke, also bin ich

myślę, więc jestem

2. denken (überlegen):

namyślać [f. dk. namyślić] się

ich denke daran, mir ein neues Fahrrad zu kaufen

zastanawiam się, czy nie kupić sobie nowego roweru

jdm zu denken geben

dawać [f. dk. dać] komuś do myślenia

das gibt mir zu denken

to mi daje do myślenia

ich darf gar nicht daran denken

aż się boję o tym pomyśleć

3. denken (meinen, annehmen):

ich denke ja

sądzę, że tak

ich denke schon

sądzę, że tak

wer hätte das gedacht

kto by pomyślał

man sollte denken, dass ...

trzeba pomyśleć, że...

wo denkst du hin!

4. denken (urteilen):

gut von jdm denken

myśleć o kimś dobrze

das hätte ich nicht von ihm gedacht!

nigdy bym się tego po nim nie spodziewał!

inzwischen denke ich anders

w międzyczasie zmieniłem zdanie

wie denken Sie darüber?

co pan/pani o tym sądzi?

5. denken (sich vorstellen):

denk nur, Eva heiratet!

wyobraź sobie, Ewa wychodzi za mąż!

6. denken (sich erinnern):

denk daran!

pamiętaj o tym!

wenn ich so an früher denke

kiedy myślę o przeszłości

solange ich denken kann

jak daleko sięga moja pamięć r.ż.

7. denken (wollen, beabsichtigen):

ganz wie Sie denken

jak sobie pan/pani życzy

mach, wie du denkst!

rób, jak uważasz!

ich denke nicht daran!

ich denke nicht daran, das zu tun!

nie mam zamiaru tego zrobić!

8. denken (planen):

wie ist das gedacht?

jak to ma być [lub jest [za]planowane] ?

für jdn/etw gedacht sein

być przeznaczonym dla kogoś/czegoś

II . dẹnken <denkt, dachte, gedacht> [ˈdɛŋkən] CZ. cz. przech.

1. denken (eine Meinung haben):

nur das Schlechteste von jdm denken

myśleć o kimś jak najgorzej

ich denke mir meinen Teil

i tak wiem swoje

2. denken (nachdenken):

was denkst du gerade?

o czym teraz myślisz?

3. denken (ahnen):

das habe ich mir fast gedacht

tak przypuszczałem

4. denken (sich vorstellen):

sich C. etw denken

wyobrażać [f. dk. wyobrazić] sobie coś

ich habe mir das so gedacht: ...

tak to sobie umyśliłem:...

wie hast du dir das gedacht?

jak [ty] sobie to wyobrażałeś?

das hast du dir wohl so gedacht!

tak to sobie pewnie wyobrażałeś!

ich habe mir das anders gedacht

inaczej to sobie wyobrażałem

das kann ich mir denken

mogę to sobie wyobrazić

5. denken (beabsichtigen):

sich C. nichts Böses denken

nie zamierzać nic złego

ich habe mir nichts Böses dabei gedacht

nie miałem przy tym nic złego na myśli

I . gedẹckt [gəˈdɛkt] CZ. cz. przech., cz. zwr.

gedeckt pp von decken

II . gedẹckt [gəˈdɛkt] PRZYM.

1. gedeckt (gedämpft):

gedeckt Farben

gedeckt Farben

2. gedeckt FIN.:

gedeckt Scheck

3. gedeckt (zum Essen vorbereitet):

gedeckt Tisch

4. gedeckt (überdacht):

gedeckt Basar, Gang

gedeckt Dach

Zobacz też decken

I . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. przech.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [f. dk. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [f. dk. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [f. dk. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN.

czek r.m. nie ma pokrycia

4. decken FIN. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [f. dk. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [f. dk. za‑] przestępstwo

6. decken SPORT:

kryć [f. dk. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. zwr.

1. decken (gleich sein):

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

przystawać do siebie

gedụrft [gəˈdʊrft] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

gedurft pp von dürfen

Zobacz też dürfen , dürfen

I . dụ̈rfen² <darf, durfte, gedurft> [ˈdʏrfən] CZ. cz. nieprzech. (Erlaubnis haben)

móc

darf ich? – Ja, du darfst

czy mogę? – tak, możesz

ich habe nicht gedurft

nie było mi wolno

II . dụ̈rfen² <darf, durfte, gedurft> [ˈdʏrfən] CZ. cz. przech.

er darf alles

jemu wszystko wolno

darfst du das wirklich?

naprawdę wolno ci?

das hätten Sie nicht gedurft!

tego nie wolno było panu/pani!

dụ̈rfen¹ <darf, durfte, dürfen> [ˈdʏrfən] CZ. cz. przech. +modal

1. dürfen (Erlaubnis haben):

etw tun dürfen

móc coś zrobić

etw tun dürfen

mieć pozwolenie r.n. na coś

das darf man nicht tun

nie wolno tego robić

darf ich etwas fragen?

mogę o coś zapytać?

darf man hier rauchen?

czy tutaj wolno palić?

wenn ich bitten darf

jeżeli mogę prosić

2. dürfen (Anlass haben, können):

ich darf annehmen, dass ...

mogę przyjąć, że...

wir dürfen uns nicht beklagen

nie możemy się skarżyć

Sie dürfen mir das ruhig glauben

śmiało może mi pan/pani wierzyć

man wird doch wohl noch fragen dürfen!

przecież będzie można jeszcze zapytać!

wir freuen uns Ihnen mitteilen zu dürfen, dass ...

cieszymy się, że możemy powiadomić pana/panią/państwo...

ich darf wohl sagen, dass ...

mogę chyba powiedzieć, że...

das darf doch nicht wahr sein!

to nie może być prawda r.ż. !

3. dürfen (sollen, müssen):

wir dürfen den Bus nicht verpassen

nie możemy spóźnić się na autobus r.m.

wir dürfen uns nichts anmerken lassen

nie możemy dać nic po sobie poznać

das hätte er nicht tun dürfen

nie powinien był tego robić

du darfst ihm das nicht übel nehmen

nie możesz brać mu tego za złe

es darf nicht sein, dass ...

niemożliwe, żeby...

er darf nichts davon erfahren

on nie może się o niczym dowiedzieć

4. dürfen (in Höflichkeitsformeln):

darf ich noch ein Stück Kuchen haben?

czy mogę [zjeść] jeszcze kawałek ciasta?

dürfte ich um Ihre Aufmerksamkeit bitten?

czy mogę prosić o państwa uwagę?

darf ich um den nächsten Tanz bitten?

czy mogę prosić o następny taniec r.m. ?

was darf es denn sein?

czym mogę służyć?

5. dürfen (zum Ausdruck der Wahrscheinlichkeit):

es dürfte genügen, wenn ...

wystarczyłoby, gdyby...

es dürfte wohl das Beste sein, wenn ...

byłoby chyba najlepiej, gdyby...

es klingelt, das dürfte Christina sein

ktoś dzwoni do drzwi, to może być Krystyna

Ge̱i̱st¹ <‑[e]s, ‑er> [gaɪst] RZ. r.m.

1. Geist (Mensch):

umysł r.m.

2. Geist (Gespenst):

duch r.m.

zjawa r.ż.

von allen guten Geistern verlassen sein pot.

postradać zmysły pot.

I . bewụsstNP [bəˈvʊst] PRZYM. PRZYSŁ., bewụßtst. pis. PRZYM.

1. bewusst attr (vorsätzlich):

bewusst Lüge

bewusst Lüge

2. bewusst attr (überlegt):

bewusst Mensch

bewusst Handlung

bewusst Ernährung

3. bewusst (wissend):

sich C. etw D. bewusst sein

być czegoś świadomym

sich C. etw D. bewusst werden

uświadamiać [f. dk. uświadomić] sobie coś

ich bin mir keiner Schuld bewusst

nie jestem świadomy żadnej winy

es war ihm bewusst, dass ...

zdawał sobie sprawę, że...

4. bewusst attr (überzeugt):

bewusst Nichtraucher

bewusst Ablehnung, Einstellung

5. bewusst attr (besagt):

es war an jenem bewussten Tag

to było owego pamiętnego dnia

II . bewụsstNP [bəˈvʊst] PRZYM. PRZYSŁ., bewụßtst. pis. PRZYSŁ.

1. bewusst (überlegt):

bewusst leben

sich bewusst ernähren

odżywiać się rozsądnie

2. bewusst (vorsätzlich):

er ging das Risiko bewusst ein

świadomie podjął to ryzyko

3. bewusst (klar):

sich C. etw bewusst machen

uświadomić sobie coś

das muss man sich mal bewusst machen!

GebịssNP <‑es, ‑e> [gəˈbɪs] RZ. r.n., Gebịßst. pis. RZ. r.n. <‑sses, ‑sse>

1. Gebiss (alle Zähne):

uzębienie r.n.

zęby r.m. l.mn.

2. Gebiss (Zahnprothese):

künstliches Gebiss

proteza r.ż. zębowa

künstliches Gebiss

sztuczna szczęka r.ż. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski