W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „vendéen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ẹnden: czasownik nieprzechodni
sẹnden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Sẹnden: rzeczownik
wẹnden: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
beẹnden: czasownik przechodni
verö̱den: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
verü̱ben: czasownik przechodni
blẹnden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
spẹnden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Ạnden: rzeczownik
lạnden: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
a̱hnden: czasownik przechodni
bịnden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
fịnden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
kụ̈nden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
mụnden: czasownik nieprzechodni
mụ̈nden: czasownik nieprzechodni
rụnden: czasownik przechodni
wịnden: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: wenden , Senden , senden , enden , winden , runden , münden , munden , künden , finden , binden , ahnden , landen , Anden , spenden , blenden , verüben , veröden i beenden

ẹnden [ˈɛndən] CZ. cz. nieprzech.

1. enden:

enden (zu Ende gehen) (Jahr, Urlaub)

kończyć [f. dk. s‑] się

nicht enden wollender Beifall

nie kończące się oklaski

das Programm endete mit einer Überraschung

program r.m. zakończył się niespodzianką

wie wird das mit ihm enden?

jak to się dla niego zakończy?

das wird böse enden

to się źle skończy

2. enden:

enden (ablaufen) (Frist, Ultimatum)

upływać [f. dk. upłynąć]

3. enden:

enden (räumlich aufhören) (Rock, Weg)

kończyć [f. dk. s‑] się

I . sẹnden¹ <sendet, sendete [o. CH: sandte], hat gesendet [o. CH: gesandt]> [ˈzɛndən] CZ. cz. przech.

senden Film

nadawać [f. dk. nadać]

senden Notsignal, Botschaft

wysyłać [f. dk. wysłać]

II . sẹnden¹ <sendet, sendete [o. CH: sandte], hat gesendet [o. CH: gesandt]> [ˈzɛndən] CZ. cz. nieprzech.

zwischen sieben und zwanzig Uhr senden

nadawać między siódmą a dwudziestą

Sẹnden <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

wysyłanie r.n.

przesyłanie r.n.

transfer r.m.

I . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] CZ. cz. nieprzech.

1. wenden (Auto):

nawracać [f. dk. nawrócić]

zawracać [f. dk. zawrócić]

wenden NAUT.

zmieniać [f. dk. zmienić] kierunek

zwroty:

bitte wenden!

verte!

II . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] CZ. cz. przech.

wenden Blatt

odwracać [f. dk. odwrócić]

wenden Kleidung

odwrócić na drugą stronę

wenden Fahrzeug

zawracać [f. dk. zawrócić]

er musste den Wagen wenden

musiał zawrócić samochód [lub nawrócić samochodem]

den Braten wenden

obracać [f. dk. obrócić] pieczeń

zwroty:

man kann die Sache drehen und wenden, wie man will

można rozpatrywać tę sprawę w najróżniejszych kategoriach

III . wẹnden¹ <wendet, wendete, gewendet> [ˈvɛndən] CZ. cz. zwr. (sich entwickeln)

sich zum Besseren wenden

zmieniać [f. dk. zmienić] się na lepsze

es wird sich alles zum Guten wenden

wszystko obróci się na dobre

beẹnden* CZ. cz. przech., beendigen* CZ. cz. przech. podn.

beenden INF. Programm

das System beenden INF.

zamknąć system

I . verö̱den* CZ. cz. nieprzech. +sein

1. veröden (Stadt):

pustoszeć [f. dk. o‑]

2. veröden (Land, Boden):

wyjaławiać [f. dk. wyjałowić] się

II . verö̱den* CZ. cz. przech. MED.

spowodować zarośnięcie

verü̱ben* CZ. cz. przech.

[etw] verüben Verbrechen

dopuścić się [czegoś]

ein Attentat/einen Einbruch verüben

dokonać zamachu/włamania

Selbstmord verüben

popełnić samobójstwo

I . blẹnden [ˈblɛndən] CZ. cz. przech.

1. blenden (zu hell sein):

jdn blenden (Scheinwerfer, Licht, Sonne)

2. blenden (beeindrucken):

olśniewać [f. dk. olśnić]

oczarowywać [f. dk. oczarować]

ihre Schönheit hat ihn geblendet

oczarowała go jej uroda r.ż.

ihre Schönheit hat ihn geblendet (täuschen) (Hass, Wut)

zaślepiać [f. dk. zaślepić] kogoś podn.

jdn [mit etw] blenden

mamić [f. dk. o‑] kogoś [czymś]

lass dich durch seine Versprechungen nicht blenden!

nie daj się zwieść jego obietnicom!

3. blenden (blind machen):

jdn [durch etw] blenden

oślepiać [f. dk. oślepić] kogoś [czymś]

II . blẹnden [ˈblɛndən] CZ. cz. nieprzech.

1. blenden:

blenden (zu hell sein) (Sonne)

2. blenden (hinters Licht führen):

omamiać [f. dk. omamić]

I . spẹnden CZ. cz. przech.

1. spenden (als Spende geben):

spenden Geld, Kleidung

dać

spenden Geld, Kleidung

jdm etw spenden

ofiarowywać [f. dk. ofiarować] komuś coś

2. spenden a. MED. (abgeben):

spenden Wärme, Blut, Organe

oddawać [f. dk. oddać]

3. spenden fig (geben, produzieren):

spenden Schatten, Wärme, Licht

dawać [f. dk. dać]

4. spenden REL. (austeilen):

spenden Sakrament, Segen, Abendmahl

udzielać [f. dk. udzielić]

5. spenden fig mit Substantiv:

Beifall spenden

Trost spenden

pocieszać [f. dk. pocieszyć]

Lob spenden

chwalić [f. dk. po‑]

II . spẹnden CZ. cz. nieprzech.

[für jdn/etw] spenden

ofiarowywać [f. dk. ofiarować] datek [dla kogoś/na coś]

Ạnden [ˈandən] RZ. l.mn. GEO

Andy l.mn.

I . lạnden [ˈlandən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. landen:

landen (auf festen Untergrund niedergehen) (Flugzeug)

lądować [f. dk. wy‑]

auf dem Mond landen

wylądować na księżycu

auf dem Wasser landen

weich landen

miękko lądować

in einer Stadt landen

wylądować w jakiś mieście

2. landen (anlegen) (Schiff):

[im Hafen] landen

zawijać [f. dk. zawinąć] [do portu]

das Schiff ist auf einer Sandbank gelandet

statek r.m. osiadł na mieliźnie

3. landen pot. (ankommen):

zu Hause/im Papierkorb landen

lądować [f. dk. wy‑] w domu/koszu na śmieci pot.

der Wagen landete im Straßengraben

samochód r.m. wylądował w przydrożnym rowie pot.

schließlich landeten sie im Kino

w końcu wylądowali w kinie pot.

pass auf, dass du nicht im Knast landest

uważaj, żebyś nie wylądował w więzieniu pot.

auf dem 5. Platz landen

wylądować na 5 miejscu pot.

ich landete aus Versehen bei der Polizei

przez pomyłkę wylądowałem na policji pot.

bei jdm nicht landen können

nie spotkać się u kogoś z dobrym przyjęciem [lub z czyjąś sympatią]

mit deinen Komplimenten/Kritiken kannst du bei mir nicht landen

takimi komplementami/uwagami wiele u mnie nie wskórasz

II . lạnden [ˈlandən] CZ. cz. przech.

1. landen AERO (niedergehen lassen):

sprowadzać [f. dk. sprowadzić] [na dół] [lub ziemię]

einen Hubschrauber [sicher] landen

sprowadzić helikopter [bezpiecznie] na ziemię

2. landen (aus der Luft absetzen):

landen AERO, WOJSK.

wysadzać [f. dk. wysadzić]

Verstärkungen hinter den feindlichen Linien landen

wysadzić posiłki za linią wroga

a̱hnden [ˈaːndən] CZ. cz. przech. form

ahnden Verstoß, Straftat:

karać [f. dk. u‑]

ein Verbrechen streng ahnden

surowo ukarać zbrodnię

ein Vergehen mit Geldstrafe ahnden

ukarać wykroczenie mandatem

I . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] CZ. cz. przech.

1. binden (zusammenbinden, fesseln):

binden Gefangenen, Hände

wiązać [f. dk. z‑]

jdn an Händen und Füßen binden

związać komuś ręce i nogi

mir sind die Hände gebunden fig

mam związane ręce fig

2. binden (aneinander befestigen):

binden Kranz, Strauß, Besen

wiązać [f. dk. z‑]

etw zu etw binden

związać coś w coś

Haare zu einem Zopf binden

związać włosy w warkocz

Fichtenzweige zu Kränzen binden

wiązać gałązki świerku w wieńce

3. binden (anbinden, befestigen):

jdn/etw [mit etw] an etw B. binden Boot, Gefangenen

przywiązać kogoś/coś [czymś] do czegoś

einen Menschen mit einer Leine an einen Baum binden

przywiązać człowieka sznurem do drzewa

4. binden (zubinden):

binden Schleife, Schnürsenkel

zawiązywać [f. dk. zawiązać]

kannst du mir bitte die Schürze hinten binden?

możesz mi proszę zawiązać z tyłu fartuch?

etw um etw binden Krawatte

zawiązać coś na czymś

ein Tuch um den Kopf binden

zawiązać chustkę na głowie

5. binden (herstellen):

ein Fass binden

pobijać beczkę

6. binden (verpflichten):

jdn [an etw B.] binden

zobowiązywać [f. dk. zobowiązać] kogoś [do czegoś]

mein Versprechen bindet mich

jestem zobowiązany obietnicą

mein Versprechen bindet mich

wiąże mnie obietnica r.ż. fig

ein Vertrag bindet immer beide Seiten

umowa r.ż. zobowiązuje zawsze obie strony

eine bindende Zusage machen

dawać [f. dk. dać] wiążące przyrzeczenie fig

7. binden (eine Gefühlsbindung schaffen):

es bindet mich nichts mehr an diese Stadt

nic już nie wiąże mnie z tym miastem fig

8. binden:

binden CHEM., PHYS, GASTR. Soße

Gaswolken mit einem Wasservorhang binden

neutralizować chmury gazu zasłoną wodną

9. binden (anlegen):

Kapital binden

inwestować kapitał

10. binden (mit einem Einband versehen):

binden Buch

oprawiać [f. dk. oprawić]

11. binden LIT.:

Wörter durch einen Rheim binden

ułożyć słowa w rym

in gebundener Rede

II . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] CZ. cz. nieprzech.

spajać [f. dk. spoić]

dieser Klebstoff bindet gut

ten klej r.m. dobrze wiąże

III . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] CZ. cz. zwr.

1. binden (eine Beziehung eingehen):

sich [an jdn] binden

wiązać [f. dk. z‑] się [z kimś] fig

ich möchte mich momentan nicht binden

nie chciałbym się teraz [z nikim] wiązać fig

2. binden (sich verpflichten):

zobowiązać się

Zobacz też gebunden

I . gebụnden [gəˈbʊndən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gebunden pp von binden

II . gebụnden [gəˈbʊndən] PRZYM.

1. gebunden (kontrolliert):

gebunden Preise, Kapital

2. gebunden (verpflichtet):

vertraglich gebunden sein

być związanym umową

anderweitig gebunden sein

mieć inne zobowiązania

an einen Ort gebunden sein

być związanym z jakimś miejscem

3. gebunden (mit festem Rücken und Decke versehen):

gebunden Buch

w twardej oprawie

4. gebunden (in Versen):

gebunden Rede

I . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] CZ. cz. przech.

1. finden (entdecken):

wieder finden

[bei jdm] Hilfe finden

znaleźć [u kogoś] pomoc

er war nirgends zu finden

nigdzie nie można go było znaleźć

ihr Haus ist gut/schlecht zu finden

do ich domu łatwo/trudno trafić

wer sucht, der findet przysł.

szukajcie, a znajdziecie przysł.

2. finden (einschätzen):

wie findest du das?

co o tym sądzisz?

ich finde es gut, dass ...

uważam, że to dobrze, że...

jdn gut finden

uważać, że ktoś jest dobry

das finde ich nicht!

[ja] tak nie uważam!

das finde ich nicht!

das finde ich auch!

też tak sądzę!

ich finde es hier ganz angenehm

uważam, ze jest tu całkiem miło

3. finden (vorfinden):

sie fand ihn schlafend/bei der Arbeit

zastała go śpiącego/przy pracy

4. finden (erfahren):

nichts an jdm/etw finden

nic w kimś/czymś nie widzieć

nichts dabei finden etw zu tun

nie widzieć nic złego w zrobieniu czegoś

ich finde nichts Schlimmes dabei

nie widzę w tym nic złego

5. finden (teilhaftig werden):

Sprache finden

znaleźć język

Anklang finden

spotykać [f. dk. spotkać] się z uznaniem

Beachtung finden

cieszyć się zainteresowaniem

kein Ende finden

nie mieć końca

Verwendung finden

znajdować [f. dk. znaleźć] zastosowanie

sie fand keine Ruhe

[ona] nie mogła [lub potrafiła] się uspokoić

II . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] CZ. cz. nieprzech.

1. finden (kommen):

nach Hause finden

trafić do domu

zu sich selbst finden (zur Ruhe kommen)

dochodzić [f. dk. dojść] do siebie

ich muss zu mir selbst finden

muszę odnaleźć siebie

2. finden (meinen):

finden, [dass ...]

uważać, [że...]

finden Sie nicht auch, dass ...?

czy nie uważa pan/pani również, że...?

III . fịnden <findet, fand, gefunden> [ˈfɪndən] CZ. cz. zwr.

1. finden (wieder auftauchen):

sich wieder finden

odnaleźć się

ich hoffe, der Schlüssel findet sich gleich wieder

mam nadzieję, że klucz r.m. zaraz się znajdzie

das Buch wird sich schon wieder finden

ta książka r.ż. na pewno się znajdzie

das wird sich alles finden

wszystko będzie dobrze

2. finden (sich ausfindig machen lassen):

es findet sich keiner, der ...

nie ma nikogo, kto...

3. finden (sich begegnen):

spotkać [lub odnaleźć] się

wir haben uns in diesem Gedränge leider nicht gefunden

niestety nie znaleźliśmy się w tym tłoku

I . kụ̈nden [ˈkʏndən] CZ. cz. przech.

1. künden podn. (mitteilen):

ogłaszać [f. dk. ogłosić]

obwieszczać [f. dk. obwieścić ]podn.

2. künden CH → kündigen

II . kụ̈nden [ˈkʏndən] CZ. cz. nieprzech. podn.

von etw künden

dawać świadectwo czegoś

Zobacz też kündigen

I . kụ̈ndigen [ˈkʏndɪgən] CZ. cz. przech.

1. kündigen (aufgeben):

kündigen Stellung, Job, Wohnung

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

2. kündigen (entlassen):

kündigen Mitarbeiter

zwalniać [f. dk. zwolnić]

3. kündigen (beenden):

kündigen Versicherung, Vertrag

wymawiać [f. dk. wymówić]

kündigen Versicherung, Vertrag

jdm die Freundschaft kündigen

zerwać z kimś przyjaźń

II . kụ̈ndigen [ˈkʏndɪgən] CZ. cz. nieprzech.

1. kündigen:

kündigen (weggehen) (Arbeitnehmer)

rezygnować [f. dk. z‑] z pracy

kündigen (weggehen) (Arbeitnehmer)

złożyć wypowiedzenie

bei einem Unternehmen kündigen

zwalniać [f. dk. zwolnić] się z jakiejś firmy

ich habe zum ersten November gekündigt

zwolniłem się [z dniem] pierwszego listopada

2. kündigen (das Arbeits-, Mietverhältnis beenden):

jdm [einen Vertrag] kündigen (Arbeitgeber, Firma)

wypowiedzieć komuś [umowę o pracę]

jdm [einen Vertrag] kündigen (Vermieter)

wypowiedzieć komuś [umowę najmu]

ihm ist zum ersten April gekündigt worden

dostał wypowiedzenie z dniem pierwszego kwietnia

mụnden [ˈmʊndən] CZ. cz. nieprzech. podn.

smakować komuś

ich hoffe, es mundet

mam nadzieję, że smakuje

wie mundet dir dieser Wein?

jak smakuje ci to wino r.n. ?

lasst es euch munden

niech wam smakuje

diese Arbeit mundet mir auch nicht so recht fig

ta praca r.ż. nie bardzo mi odpowiada

mụ̈nden [ˈmʏndən] CZ. cz. nieprzech. +sein o haben

1. münden (hineinfließen):

in etw B. münden

uchodzić do czegoś

der Fluss mündet ins Meer

rzeka r.ż. uchodzi do morza

2. münden (führen zu):

in [o. auf] etw B. münden

prowadzić do czegoś

die Straße mündet auf den [o. dem] Platz

ulica r.ż. dochodzi do placu

3. münden (hinauslaufen auf):

in etw (Gespräch) münden B. o C.

owocować [f. dk. za‑] czymś

die Diskussion mündete in einen [o. einem] Beschluss

dyskusja r.ż. zakończyła się postanowieniem

rụnden [ˈrʊndən] CZ. cz. przech. (aufrunden, abrunden)

eine Zahl nach oben/unten runden

zaokrąglać [f. dk. zaokraglić] liczbę w górę/dół

I . wịnden¹ <windet, wand, gewunden> [ˈvɪndən] CZ. cz. przech. podn.

1. winden Kranz:

wić

2. winden (befestigen):

winden Blumen

wplatać [f. dk. wpleść]

sich C. ein Band ins Haar winden

wpleść sobie wstążkę we włosy

etw um etw winden

owijać [f. dk. owinąć] coś czymś

3. winden (wegnehmen):

wyrywać [f. dk. wyrwać]

jdm etw aus der Hand winden

wyrwać coś komuś z ręki

II . wịnden¹ <windet, wand, gewunden> [ˈvɪndən] CZ. cz. zwr.

1. winden (Pflanze):

der Efeu windet sich um einen Baumstamm

bluszcz r.m. wije [lub owija] się wokół pnia drzewa

2. winden:

winden (verlaufen) (Schlange, Fluss)

sich um etw winden

wić się dookoła czegoś

der Pfad windet sich durch die Wiesen

ścieżka r.ż. wije się wśród łąk

3. winden (sich krümmen):

wić [lub fam: zwijać] się

sich [vor Schmerzen] winden

wić się [z bólu]

4. winden fig (Ausflüchte suchen):

sich winden

wykręcać się

sie drückt sich immer gewunden aus

zawsze próbuje się wykręcić

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski