niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „rękach“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

I . re̱i̱ch [raɪç] PRZYM.

1. reich (wohlhabend):

2. reich (prächtig):

4. reich (vielfältig):

II . re̱i̱ch [raɪç] PRZYSŁ.

3. reich (erträglich):

rẹsch [rɛʃ] PRZYM. austr.

1. resch (knusprig):

2. resch pot. (resolut):

Gema̱ch <‑[e]s, Gemächer> [gə​ˈmaːx] RZ. r.n. podn.

komnata r.ż.

gema̱ch [gə​ˈmaːx] PRZYSŁ. (langsam)

Re̱i̱bach <‑s, bez l.mn. > [ˈraɪbax] RZ. r.m. pot.

re̱keln [ˈreːkəln] CZ. cz. zwr. pot.

I . rekta̱l [rɛk​ˈtaːl] PRZYM. MED.

II . rekta̱l [rɛk​ˈtaːl] PRZYSŁ. MED.

Schạch1 <‑s, bez l.mn. > [ʃax] RZ. r.n. (Brettspiel)

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

2. brechen (herausbrechen):

3. brechen (abbauen):

5. brechen (übertreffen):

7. brechen podn. (pflücken):

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

2. brechen +sein:

kruszeć [f. dk. s‑]

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

Coach <‑[s], ‑s> [kɔʊtʃ] RZ. r.m.

trener r.m.

Krạch2 <‑[e]s, bez l.mn. > [krax] RZ. r.m.

I . flạch [flax] PRZYM.

3. flach (nicht tief):

5. flach pej. (oberflächlich):

I . ne̱u̱nfach [ˈnɔɪnfax] PRZYM. PRZYSŁ., 9fachNP [ˈnɔɪnfax] PRZYM.

neunfach Menge:

II . ne̱u̱nfach [ˈnɔɪnfax] PRZYM. PRZYSŁ., 9fachNP [ˈnɔɪnfax] PRZYSŁ.

Zobacz też achtfach

sta̱ch [ʃtaːx] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., bezosob.

stach cz. prz. von stechen

Zobacz też stechen

I . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. nieprzech.

4. stechen SPIEL (an sich bringen):

5. stechen (übergehen):

II . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. przech.

2. stechen (hineinstechen):

5. stechen (ausstechen):

6. stechen (schmerzen):

III . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. zwr.

IV . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. bezosob.

I . ne̱u̱nzigfach PRZYM. PRZYSŁ., 90fachNP PRZYM.

II . ne̱u̱nzigfach PRZYM. PRZYSŁ., 90fachNP PRZYSŁ.

Zobacz też achtzigfach

Zobacz też nach

I . na̱ch [naːx] PRZYIM. +C.

Ọbdach <‑[e]s, bez l.mn. > [ˈɔpdax] RZ. r.n. podn.

spra̱ch [ʃpraːx] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

sprach cz. prz. von sprechen

Zobacz też sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. nieprzech.

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

rozmawiać [f. dk. po‑] z kimś

4. sprechen (empfangen):

7. sprechen podn. (erkennbar sein):

8. sprechen (eine Rede halten):

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. zwr.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski