niemiecko » polski

ịsstNP [ɪst] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., ịßtst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

isst 3. pers präs von → essen

Zobacz też essen

I . ẹssen <isst, aß, gegessen> [ˈɛsən] CZ. cz. przech.

ịst [ɪst] CZ. cz. nieprzech., bezosob., aux

ist 3. pers präs von sein

Zobacz też sein

I . se̱i̱n <bin, bist, ist, sind, seid, war, gewesen> [zaɪn] CZ. cz. nieprzech. +sein

2. sein (alt sein):

5. sein (empfunden werden):

6. sein (hergestellt sein):

7. sein (ergeben):

2 und 2 ist 4
2 plus 2 jest 4

11. sein mit zu und substantiviertem Verb:

Sịms <‑es, ‑e> [zɪms] RZ. r.m. o r.n. (Fenstersims, Kaminsims)

gzyms r.m.

Bịms <‑es, ‑e> [bɪms] RZ. r.m.

1. Bims → Bimsstein

2. Bims l.mn. pot. (Prügel):

cięgi l.mn. pot.
baty l.mn. pot.

3. Bims bez l.mn. pej. pot. (Kram):

kram r.m. pot.
cały ten kram pot.

Zobacz też Bimsstein

Bịmsstein <‑[e]s, ‑e> [ˈbɪmsʃtaɪn] RZ. r.m.

1. Bimsstein (vulkanisches Gestein):

pumeks r.m.

2. Bimsstein (Baustein):

Ẹms <‑, bez l.mn. > [ˈɛms] RZ. r.ż.

Ems r.m.

ụms [ʊms] KONTR

ums → um das, → um

Zobacz też um

I . ụm [ʊm] PRZYIM. +B.

2. um (bei Zeitangaben):

bụms [bʊms] WK

buch pot.
bum pot.

Gạms <‑, ‑[en]> [gams] RZ. r.ż. austr., poł. niem.

Gams → Gämse

Zobacz też Gämse

Gạ̈mseNP <‑, ‑n> [ˈgɛmzə] RZ. r.ż.

kozica r.ż.

Wạms <‑es, Wämser> [vams, pl: ˈvɛmzɐ] RZ. r.n.

kaftan r.m.

ịns [ɪns] KONTR

ins → in das, → in

Zobacz też in , in

ịn2 [ɪn] PRZYM. pot.

I . ịn1 [ɪn] PRZYIM. +C.

MịssNP <‑, Misses> [mɪs, pl: ˈmɪsɪz] RZ. r.ż. ohne rodz., Mịßst. pis. RZ. r.ż. <‑, Misses> ohne rodz.

bịssNP [bɪs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., bịßst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

biss cz. prz. von → beißen

Zobacz też beißen

II . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. beißen:

gryźć [f. dk. u‑]

2. beißen (mit den Zähnen fassen):

4. beißen:

III . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. zwr.

1. beißen (mit den Zähnen fassen):

BịssNP <‑es, ‑e> [bɪs] RZ. r.m., Bịßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, ‑sse>

2. Biss (Bissverletzung, Bisswunde):

rana r.ż. kąsana

rịssNP [rɪs] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., rịßst. pis. CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

riss cz. prz. von → reißen

Zobacz też reißen

I . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. reißen:

drzeć [f. dk. po‑] się

II . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] CZ. cz. przech.

4. reißen (hineinreißen):

III . re̱i̱ßen <reißt, riss, gerissen> [ˈraɪsən] CZ. cz. zwr.

1. reißen pot. (sich intensiv bemühen):

2. reißen (sich befreien):

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

RịssNP <‑es, ‑e> [rɪs] RZ. r.m. a. TECHNOL. a. fig, Rịßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, ‑sse>

2. Riss TECHNOL. (Zeichnung):

szkic r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski