niemiecko » polski

chic [ʃɪk] PRZYM. PRZYSŁ.

chic → schick

Zobacz też schick

I . schịck [ʃɪk] PRZYM.

1. schick (elegant, gut aussehend):

II . schịck [ʃɪk] PRZYSŁ.

hịs <‑, ‑> RZ. [hɪs] r.n. MUS

his
his r.n.

I . hịn [hɪn] PRZYM.

2. hin pot. (tot):

4. hin (fasziniert):

II . hịn [hɪn] PRZYSŁ.

hihi̱ [hi​ˈhiː] WK

high [haɪ] PRZYM. pot.

1. high (von Drogen berauscht):

mieć odlot pot.
być na haju pot.

2. high (euphorisch):

hịng [hɪŋ] CZ. cz. nieprzech.

hing cz. prz. von hängen

Zobacz też hängen , hängen

I . hạ̈ngen2 <hängt, hängte, gehängt> [ˈhɛŋən] CZ. cz. przech.

2. hängen (herunterhängen lassen):

4. hängen (erhängen):

II . hạ̈ngen2 [ˈhɛŋən] CZ. cz. zwr. (sich festsetzen)

hạ̈ngen1 <hängt, hing, gehangen> [ˈhɛŋən] CZ. cz. nieprzech.

7. hängen (sich neigen):

8. hängen (festhängen):

10. hängen pot. (sitzen, stehen):

tkwić w fotelu pot.

hịpp [ˈhɪp] WK

hi̱e̱b [hiːp] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

hieb cz. prz. von hauen

Zobacz też hauen , hauen

I . ha̱u̱en2 <haut, haute, gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. nieprzech. +sein

hauen pot.:

walić [f. dk. walnąć] o coś [głową] pot.

II . ha̱u̱en2 <haut, haute, gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. hauen (schlagen):

3. hauen GÓRN.:

wydobywać [f. dk. wydobyć]

III . ha̱u̱en2 <haut, haute, gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. zwr. pot.

1. hauen (sich prügeln):

bić [f. dk. po‑] się

2. hauen (sich werfen):

I . ha̱u̱en1 <haut, haute [o. hieb], gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. przech. pot. (schlagen, verprügeln)

II . ha̱u̱en1 <haut, haute [o. hieb], gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. nieprzech. +haben

hi̱e̱r [hiːɐ̯] PRZYSŁ.

hi̱e̱ß [hiːs] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., bezosob.

hieß cz. prz. von heißen

Zobacz też heißen

II . he̱i̱ßen <heißt, hieß, geheißen> [ˈhaɪsən] CZ. cz. przech. podn.

1. heißen (nennen):

nazywać [f. dk. nazwać]

III . he̱i̱ßen <heißt, hieß, geheißen> [ˈhaɪsən] CZ. bezosob.

1. heißen (zu lesen sein):

auf Seite acht heißt es: „...“

2. heißen podn. (nötig sein):

hạch [hax] WK

I . ho̱ch <höher, höchste> [hoːx] PRZYM.

II . ho̱ch <höher, am höchsten> [hoːx] PRZYSŁ.

3. hoch (nicht tief):

śpiewać [f. dk. za‑] /grać [f. dk. za‑] [za] wysoko

hụch [hʊx, hu(ː)x] WK

1. huch (Ausdruck des Abscheus):

fu[j]

2. huch (Ausdruck des Frierens):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski