W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „trecken“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

rẹcken: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
trọcken: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Trẹcker: rzeczownik
tre̱ten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
trẹnnen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
tre̱i̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
trẹffen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
dẹcken: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
Bẹcken: rzeczownik
lẹcken: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
nẹcken: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wẹcken: czasownik przechodni
Wẹcken: rzeczownik
Flẹcken: rzeczownik
ạn|ecken: czasownik nieprzechodni
blẹcken: czasownik przechodni
chẹcken: czasownik przechodni
stẹcken: czasownik nieprzechodni
Stẹcken: rzeczownik
trạ̈nken: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: trocken , recken , trinken , trunken , tränken , Stecken , stecken , checken , blecken , anecken , Flecken , Wecken , wecken , necken , lecken , Becken , decken , treffen , treiben , trennen , treten , Trecker , Treiben , Treffen , Tresen i Treck

I . rẹcken [ˈrɛkən] CZ. cz. przech.

recken Hals, Faust

wyciągać [f. dk. wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [f. dk. rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] CZ. cz. zwr.

przeciągać [f. dk. przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko r.n. przeciąga się w łóżku

I . trọcken [ˈtrɔkən] PRZYM.

1. trocken (nicht feucht, nicht fett):

trocken Klima, Brot

suchy

im Trockenen sitzen pot.

siedzieć w suchym miejscu

sie hat eine trockene Haut

ona ma suchą skórę

2. trocken (nicht frisch):

trocken Laub

trockenes Brot

czerstwy chleb r.m.

3. trocken (nicht lieblich):

trocken Wein, Sekt

4. trocken (nicht interessant, nüchtern):

trocken Thema, Vorlesung

ein trockenes Buch

nudna książka r.ż.

trockene Zahlen

5. trocken (lakonisch):

trocken Bemerkung, Art

trockener Humor

sarkastyczny humor r.m.

6. trocken (kurz, hart):

trocken Husten

suchy

trocken Knall

7. trocken pot. (abstinent):

trocken sein

nie pić pot.

er ist seit zwei Jahren trocken

[on] nie pije już od dwóch lat pot.

8. trocken (getrocknet):

trocken werden

meine Haare sind noch nicht trocken

moje włosy jeszcze nie wyschły

9. trocken METEO (mit wenig Niederschlag):

suchy

ein trockener Landstrich

suchy krajobraz r.m.

in dieser Region ist der Boden sehr trocken

w tym regionie ziemia jest bardzo sucha

das Klima soll trockener werden

klimat powinien być bardziej suchy

das Frühjahr war zu trocken

wiosna była za sucha

zwroty:

auf dem Trockenen sitzen pot. (kein Geld haben)

być spłukanym pot.

auf dem Trockenen sitzen (nichts zu trinken haben)

siedzieć o suchej gębie pot.

da bleibt kein Auge trocken (alle lachen)

wszyscy się śmieją

da bleibt kein Auge trocken (alle weinen)

wszyscy płaczą

II . trọcken [ˈtrɔkən] PRZYSŁ.

1. trocken (nicht feucht):

trocken aufbewahren, lagern

w suchym miejscu

2. trocken (langweilig):

trocken geschrieben

3. trocken (lakonisch):

trocken antworten, bemerken

4. trocken (kurz):

trocken lachen

5. trocken (mit einem elektrischen Rasierapparat):

sich trocken rasieren

golić [f. dk. o‑] się maszynką elektryczną

5. trocken (ohne Wasser):

die Wäsche trocken bügeln

prasować bieliznę na sucho [lub bez pary]

Trẹcker <‑s, ‑> [ˈtrɛkɐ] RZ. r.m.

ciągnik r.m.

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [f. dk. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [f. dk. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [f. dk. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich C. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw B. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw B. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw B. treten Tür

przechodzić [f. dk. przejść] przez coś

über etw B. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka r.ż. wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [f. dk. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [f. dk. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [f. dk. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [f. dk. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [f. dk. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw B. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [f. dk. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [f. dk. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Zobacz też vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

występować [f. dk. wystąpić] naprzód

2. vortreten pot.:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [f. dk. wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [f. dk. wyjść]

heraustreten

występować [f. dk. wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [f. dk. nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [f. dk. wyjść] na wierzch [lub z orbit] pot.

I . e̱i̱n|treten CZ. cz. nieprzech. irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [f. dk. wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [f. dk. nastąpić]

eintreten (Fall)

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [f. dk. wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [f. dk. nadejść]

das Eintreten

wystąpienie r.n.

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie r.n. wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć r.ż. , pacjent r.m. był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [f. dk. zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [f. dk. nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie r.n.

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [f. dk. dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [f. dk. wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten CZ. cz. przech. irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [f. dk. wyważyć ][lub wywalać [f. dk. wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich C. einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [f. dk. wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten pot.

wychodzić [f. dk. wyjść]

pot. ich muss austreten

muszę wyjść pot.

3. austreten (ausscheiden):

występować [f. dk. wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten CZ. cz. przech. irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

austreten Schuhe

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. przech.

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [f. dk. oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen JĘZ.:

trennen Wort

trennen Begriffe

trennen Silben

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen CHEM. (zerlegen):

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. nieprzech.

1. trennen (unterscheiden):

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TECHNOL.:

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] CZ. cz. zwr.

1. trennen (auseinander gehen):

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen SPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

Zobacz też getrennt

I . getrẹnnt [gəˈtrɛnt] PRZYM.

getrennt Haushalt, Zimmer

II . getrẹnnt [gəˈtrɛnt] PRZYSŁ.

getrennt leben

getrennt schreiben

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. przech.

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [f. dk. rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [f. dk. napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

Spionage treiben

Missbrauch mit etw C. treiben

nadużywać [f. dk. nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug pot.

on robi tylko głupoty

4. treiben BOT.:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [f. dk. puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [f. dk. wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben SPORT:

7. treiben (hineinschlagen):

wbijać [f. dk. wbić]

treiben Tunnel

drążyć [f. dk. wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

zwroty:

es zu toll treiben pot.

posuwać [f. dk. posunąć] się za daleko pot.

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] pot.

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [f. dk. po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT. (Pflanze):

puszczać [f. dk. puścić] pąki

3. treiben +haben pot.:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [f. dk. po‑] moczopędnie

zwroty:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. przech.

1. treffen (begegnen):

spotykać [f. dk. spotkać]

2. treffen (vorfinden):

znajdować [f. dk. znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [f. dk. trafić] [w] coś

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [f. dk. zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [f. dk. podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

treffen Vorbereitungen

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. nieprzech. +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. zwr.

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [f. dk. spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

I . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. przech.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [f. dk. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [f. dk. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [f. dk. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN.

czek r.m. nie ma pokrycia

4. decken FIN. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [f. dk. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [f. dk. za‑] przestępstwo

6. decken SPORT:

kryć [f. dk. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. zwr.

1. decken (gleich sein):

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

przystawać do siebie

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] RZ. r.n.

1. Becken:

Becken a. ANAT.

miednica r.ż.

zagłębie r.n.

niecka r.ż.

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

zlewozmywak r.m.

Becken (Waschbecken)

umywalka r.ż.

Becken (Schwimmbecken)

basen r.m.

3. Becken meist l.mn. MUS:

talerze l.mn.

czynele l.mn.

I . lẹcken [ˈlɛkən] CZ. cz. przech.

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw C. lecken

der Hund leckte ihre Hand

pies r.m. lizał [f. dk. po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! wulg.

pocałuj mnie gdzieś! pej. pot.

du kannst mich mal am Arsch lecken wulg.

możesz mnie w dupę pocałować wulg.

sich C. die Finger nach etw lecken pot.

oblizywać [f. dk. oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] CZ. cz. nieprzech.

lecken (undicht sein) (Schiff)

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] CZ. cz. zwr. pot.

lizać się iron. pot.

I . nẹcken [ˈnɛkən] CZ. cz. przech.

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] CZ. cz. zwr.

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

zwroty:

was sich liebt, das neckt sich przysł.

kto się lubi, ten się czubi przysł.

wẹcken [ˈvɛkən] CZ. cz. przech.

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [f. dk. o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [f. dk. wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Wẹcken <‑s, ‑> RZ. r.m. austr., poł. niem.

bułka r.ż.

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] RZ. r.m.

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

miasteczko r.n.

Zobacz też Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] RZ. r.m.

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

plama r.ż.

blauer Fleck

siniak r.m.

einen Fleck entfernen

usuwać [f. dk. usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

łata r.ż.

3. Fleck pot.:

Fleck (Stelle)

miejsce r.n.

Fleck (Stück Land)

zakątek r.m.

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [f. dk. ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [f. dk. posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

skaza r.ż.

plama r.ż.

ạn|ecken [ˈanʔɛkən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. anecken (anstoßen):

potrącać [f. dk. potrącić]

uderzać [f. dk. uderzyć] [w coś]

2. anecken pot.:

podpadać [f. dk. podpaść ]pot.

mit seinem Verhalten überall anecken

podpadać wszystkim swoim zachowaniem

der Schüler ist bei seinem Lehrer angeeckt

ten uczeń r.m. podpadł swojemu nauczycielowi

blẹcken [ˈblɛkən] CZ. cz. przech.

die Zähne blecken

wyszczerzać [f. dk. wyszczerzyć] zęby

chẹcken [ˈtʃɛkən] CZ. cz. przech.

1. checken (überprüfen):

sprawdzać [f. dk. sprawdzić]

2. checken pot. (begreifen):

kapować pot.

kumać pot.

załapać pot.

das hat er nicht gecheckt

nie skumał tego pot.

3. checken (im Eishockey):

potrącać [f. dk. potrącić]

stẹcken² <steckt, steckte [o. geh: stak], gesteckt> [ˈʃtɛkən] CZ. cz. nieprzech.

1. stecken (feststecken):

tkwić w czymś

in etw C. stecken, der Schlüssel steckt im Schloss

klucz r.m. tkwi w zamku

in meinem Finger steckt ein Splitter

mam drzazgę w palcu

im Schnee stecken

ugrząźć w śniegu

2. stecken pot. (sich befinden):

in Schwierigkeiten C. stecken (Person)

być w tarapatach

in Schwierigkeiten C. stecken (Land)

być pogrążonym w kryzysie

ich stecke mitten in der Arbeit

jestem w połowie pracy

du musst zeigen, was in dir steckt

musisz pokazać, co w tobie siedzi pot.

wo hast du denn gesteckt? fig

gdzieś ty się podziewał? pot.

hinter einer Sache stecken

być zamieszanym [lub fig: wplątanym] w jakąś sprawę

wer steckt bloß hinter dieser Geschichte?

kto się kryje za tą historią

Stẹcken <‑s, ‑> [ˈʃtɛkən] RZ. r.m.

Stecken REG:

kij[ek] r.m.

zwroty:

Dreck am Stecken haben

mieć nieczyste sumienie

trạ̈nken [ˈtrɛŋkən] CZ. cz. przech.

1. tränken (zu trinken geben):

tränken Tier

poić [f. dk. na‑]

2. tränken (durchnässen):

etw [mit etw] tränken

nasączyć coś [czymś]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "trecken" w innych językach

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski