niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „uppkommen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

ụm|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. umkommen (sterben):

ginąć [f. dk. z‑] [przy czymś/w czymś]

2. umkommen pot. (entkräftet sein):

umierać z nudów pot.

I . ạn|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

4. ankommen pot. (Eindruck machen):

5. ankommen (sich behaupten):

II . ạn|kommen CZ. bezosob. irr +sein

2. ankommen (wichtig sein):

I . bekọmmen* CZ. cz. przech. irr

7. bekommen (erreichen):

Zobacz też kriegen

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. przech. pot.

3. kriegen (erreichen):

łapać [f. dk. z‑ ]pot.

6. kriegen (erwischen):

łapać [f. dk. z‑ ]pot.

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. zwr. pot.

gekọmmen [gə​ˈkɔmən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., bezosob.

gekommen pp von kommen

Zobacz też kommen

I . kọmmen <kommt, kam, gekommen> [ˈkɔmən] CZ. cz. nieprzech. +sein

4. kommen (zurückkehren):

wracać [f. dk. wrócić] z pracy/kina

13. kommen (Zeit finden):

25. kommen pot. (Orgasmus haben):

28. kommen (verlieren):

31. kommen (verstärkend) pot.:

komm, lass das! [o. ach komm!]
daj spokój! pot.

II . kọmmen <kommt, kam, gekommen> [ˈkɔmən] CZ. cz. przech. +sein pot. (kosten)

ạb|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abkommen (abweichen):

zbaczać [f. dk. zboczyć] z drogi

2. abkommen (abschweifen):

zbaczać [f. dk. zboczyć]

4. abkommen (aus der Mode kommen):

wychodzić [f. dk. wyjść] z mody

5. abkommen REG (abmagern):

chudnąć [f. dk. s‑]

A̱u̱fkommen <‑s, ‑> RZ. r.n.

1. Aufkommen WIRTSCH (Gesamtmenge):

wpływy r.m. l.mn. z podatków

2. Aufkommen bez l.mn. a. METEO (das Entstehen):

he̱r|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

2. herkommen (herstammen):

3. herkommen (hergenommen werden können):

a̱u̱s|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

3. auskommen austr., poł. niem. (entkommen):

uciekać [f. dk. uciec]

4. auskommen REG (bekannt werden):

I . bei̱|kommen CZ. cz. przech. irr +sein (bewältigen)

II . bei̱|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn. (einfallen)

hịn|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinkommen (irgendwohin gelangen):

docierać [f. dk. dotrzeć]

2. hinkommen (verloren gehen):

3. hinkommen (an bestimmten Platz gehören):

iść [f. dk. pójść]

5. hinkommen pot. (auskommen):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski