niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „miegen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

mi̱e̱fen CZ. cz. nieprzech. pej. pot.

mi̱e̱ten [ˈmiːtən] CZ. cz. przech.

I . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] CZ. cz. przech. irr

2. biegen fig (manipulieren):

3. biegen JĘZ. austr. (flektieren):

II . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Kurve machen)

III . bie̱gen <biegt, bog, gebogen> [ˈbiːgən] CZ. cz. zwr. irr

Zobacz też gebogen

I . gebo̱gen [gə​ˈboːgən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gebogen pp von biegen

II . gebo̱gen [gə​ˈboːgən] PRZYM.

li̱e̱gen <liegt, lag, gelegen> [ˈliːgən] CZ. cz. nieprzech. +haben o poł. niem., austr., CH: sein

5. liegen (begraben sein):

Zobacz też gelegen

I . gele̱gen [gə​ˈleːgən] CZ. cz. nieprzech.

gelegen pp von liegen

II . gele̱gen [gə​ˈleːgən] PRZYM.

si̱e̱gen [ˈziːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. siegen WOJSK.:

I . wi̱e̱gen1 <wiegt, wiegte, gewiegt> [ˈviːgən] CZ. cz. przech.

1. wiegen (bewegen):

2. wiegen (zerkleinern):

szatkować [f. dk. po‑]
siekać [f. dk. po‑]

II . wi̱e̱gen1 <wiegt, wiegte, gewiegt> [ˈviːgən] CZ. cz. zwr.

I . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] CZ. cz. nieprzech. +sein

4. fliegen pot. (hinausgeworfen werden):

wylatywać [f. dk. wylecieć ]pot.

5. fliegen pot. (durchfallen):

II . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] CZ. cz. przech.

1. fliegen (steuern):

2. fliegen (mit einem Luftfahrzeug befördern):

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. przech. pot.

3. kriegen (erreichen):

łapać [f. dk. z‑ ]pot.

6. kriegen (erwischen):

łapać [f. dk. z‑ ]pot.

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. zwr. pot.

Zobacz też bekommen

I . bekọmmen* CZ. cz. przech. irr

7. bekommen (erreichen):

I . ge̱gen [ˈgeːgən] PRZYIM. +B.

II . ge̱gen [ˈgeːgən] PRZYSŁ.

I . fe̱gen [ˈfeːgən] CZ. cz. przech.

1. fegen (kehren, säubern):

zamiatać [f. dk. zamieść]
czyścić [f. dk. wy‑]

2. fegen CH (blank reiben):

czyścić [f. dk. wy‑]
szorować [f. dk. wy‑]

II . fe̱gen [ˈfeːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. fegen +haben (säubern):

zamiatać [f. dk. zamieść]

Se̱gen <‑s, ‑> [ˈzeːgən] RZ. r.m.

2. Segen bez l.mn. pot. (Einwilligung):

zgoda r.ż.

3. Segen bez l.mn. (Wohltat):

4. Segen (Menge, Fülle) iron. pot.:

cały ten kram pot.

De̱gen <‑s, ‑> [ˈdeːgən] RZ. r.m.

szpada r.ż.

I . le̱gen [ˈleːgən] CZ. cz. przech.

4. legen GASTR. (einlegen):

marynować [f. dk. za‑] coś

7. legen (in den Erdboden bringen):

sadzić [f. dk. za‑]

8. legen (verlegen):

I . re̱gen [ˈreːgən] CZ. cz. przech. podn.

I . dage̱gen [da​ˈgeːgən, hinweisend: ˈdaːgeːgən] PRZYSŁ.

4. dagegen (als Gegenmaßnahme):

II . dage̱gen [da​ˈgeːgən, hinweisend: ˈdaːgeːgən] SPÓJ.

I . gele̱gen [gə​ˈleːgən] CZ. cz. nieprzech.

gelegen pp von liegen

II . gele̱gen [gə​ˈleːgən] PRZYM.

Zobacz też liegen

li̱e̱gen <liegt, lag, gelegen> [ˈliːgən] CZ. cz. nieprzech. +haben o poł. niem., austr., CH: sein

5. liegen (begraben sein):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski