niemiecko » polski

vermịssen* [fɛɐ̯​ˈmɪsən] CZ. cz. przech.

1. vermissen (sich nach jdm sehnen):

2. vermissen (als abwesend feststellen):

3. vermissen (nicht finden können):

sa̱u̱sen|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr pot.

sausenlassen → sausen

Zobacz też sausen

II . vermẹssen*2 CZ. cz. zwr. irr

I . ge̱hen|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

gehenlassen → gehen

II . ge̱hen|lassenst. pis. CZ. cz. zwr. irr

gehenlassen → gehen

Zobacz też gehen

I . ge̱hen <geht, ging, gegangen> [ˈgeːən] CZ. cz. nieprzech. +sein

13. gehen pot. (akzeptabel sein):

18. gehen:

19. gehen pot.:

21. gehen pot. (möglich sein):

23. gehen pot.:

25. gehen pot. (liiert sein):

chodzić z kimś pot.

27. gehen (abhängen von):

28. gehen pot. (geschehen):

III . ge̱hen <geht, ging, gegangen> [ˈgeːən] CZ. cz. zwr. (laufen)

IV . ge̱hen <geht, ging, gegangen> [ˈgeːən] CZ. bezosob. +sein

5. gehen pot. (akzeptabel sein):

wie ist das Hotel? – es geht [so]

li̱e̱gen|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

liegenlassen → lassen , → lassen

Zobacz też lassen , lassen

I . lạssen2 <lässt, ließ, lassen> [ˈlasən] mit Infinitiv CZ. cz. przech.

1. lassen:

pozwalać [f. dk. pozwolić]
zezwalać [f. dk. zezwolić]
co to, to nie!
kto tu pierdnął? wulg.

I . lạssen1 <lässt, ließ, gelassen> [ˈlasən] CZ. cz. przech.

II . lạssen1 <lässt, ließ, gelassen> [ˈlasən] CZ. cz. nieprzech.

sịtzen|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

sitzenlassen → sitzen

Zobacz też sitzen

sịtzen <sitzt, saß, gesessen> [ˈzɪtsən] CZ. cz. nieprzech. +haben o austr., poł. niem., CH: sein

4. sitzen pot. (inhaftiert sein):

siedzieć pot.

5. sitzen (seinen Sitz haben):

9. sitzen (eingeübt sein):

blei̱ben|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

bleibenlassen → bleiben

Zobacz też bleiben

I . blei̱ben <bleibt, blieb, geblieben> [ˈblaɪbən] CZ. cz. nieprzech. +sein

9. bleiben pot. (unterkommen):

gdzież mają się podziać wszyscy ci ludzie r.m. l.mn. ? pot.

verlạssen1 PRZYM.

beste̱hen|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

bestehenlassen → bestehen

Zobacz też bestehen

I . beste̱hen* CZ. cz. przech. irr

1. bestehen (erfolgreich absolvieren):

zufri̱e̱den|lassenst. pis. CZ. cz. przech. irr

zufriedenlassen → zufrieden

Zobacz też zufrieden

II . zufri̱e̱den [tsu​ˈfriːdən] PRZYSŁ. (befriedigt)

verblạssen* CZ. cz. nieprzech. +sein

1. verblassen:

blaknąć [f. dk. wy‑]

2. verblassen podn.:

3. verblassen fig (in den Hintergrund treten):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski