I.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it] CZ. im. cz. przeszł.
interdit → interdire
II.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it] PRZYM. (défendu)
III.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it] PRZYM. (stupéfait)
IV.interdit RZ. r.m.
1. interdit (chose interdite):
2. interdit (condamnation):
V.interdit (interdite) [ɛ̃tɛʀdi, it]
- interdit alimentaire REL.